ค้นหาบล็อกนี้

วันจันทร์ที่ 9 เมษายน พ.ศ. 2555

วิธีบูชาพระเทวดาและสะเดาะพระเคราะห์


วิธีบูชาพระเทวดาและสะเดาะพระเคราะห์
ตำราพรหมชาติฉบับสมบูรณ์
โดย สำนักพิมพ์อำนาจสาส์น

วิธีบูชาพระเทวดาและสะเดาะพระเคราะห์

                กำลังแห่งเทวดาซึ่งเสวยอายุ ย่อมให้โทษให้คุณต่างกันตามวาระแห่งกำลังที่เสวย อายุตามกำลังแห่ง วัน เดือน ปี ที่พระเข้าเสวยอายุนั้นให้คุณผู้นั้น (เจ้าชะตา) ก็มีสุขเจริญได้ทรัพย์สินสิ่งของต่าง ๆ และปราศจากโรคภัยเบียดเบียน ถ้า วัน เดือน ปี ที่พระเสวยอายุนั้นให้โทษก็มี แต่ทุกข์เดือดร้อนเสียทรัพย์สิ่งของต่าง ๆ และโรคภัยไข้เจ็บก็เบียดเบียนด้วย ดังนั้น ท่านให้บูชาพระเคราะห์และสะเดาะพระเคราะห์ เพื่อบำบัดความชั่วร้าย และส่งเสริมคุณให้เด่นดีขึ้น แม้พระเคราะห์แทรก ซึ่งเข้าแทรกอายุก็เช่นกัน ท่านได้กล่าววิธีปฏิบัติไว้ ดังนี้

1.บูชาพระอาทิตย์

                เมื่อพระอาทิตย์เข้าเสวยอายุ ให้แต่งเครื่องบูชาพระพุทธรูป ถวายเนตร ทำฉัตรธง ให้เท่าอายุ ธูปเทียนข้าวตอก ดอกไม้ เมี่ยงหมาก แต่สิ่ง ๆ นั้น ให้เท่าอายุของผู้นั้น (เจ้าชะตา) เทียนแต่ละเล่ม ๆ เอาหนัก 1 บาท แต่ไส้เทียนดอกหนึ่ง ๆ นั้น เอาด้ายนับเส้น ซึ่งทำเป็นไส้ให้เท่าอายุ จึงแต่งมะกรูด ส้มป่อย แป้ง เสร็จแล้ว ตั้ง นะโม 3 จบ แล้วเสกมะกรูด ส้มป่อย ด้วยพระคาถาว่า
                อายนฺตุ โภนฺโต อิธ ทานสีลา เนกฺขมฺมปญฺญา สห วิริยขนฺติ
                สจฺจาธิฎฺฐานา เมตฺตุเปกฺขา ยุทฺธาย โว คณฺหถ อาวุธานิ
                ว่า 3 จบ จึงนมัสการด้วยพระคาถาว่า
                อิติปิโส ภควา ทสปารมี อิติปิโส ภควา ทสอุปปารมี อิติปิส ภควา ทสปรมตฺถปารมี อิติปิโส ภควา สมตึสปารมี
                ว่า 6 จบ ตามกำลังพระอาทิตย์เสวยอายุ จึงเอาน้ำในภาชะ ซึ่งแช่มะกรูด ส้มป่อย สรงพระแล้ว เอามาอาบคนไข้ สระหัวด้วยมะกรูด ส้มป่อย ที่รองพระไว้นั้นแล้วเอาแป้งหอมนำมันหอมทาตัว เอาราชวิติฉัตรธง และของเหล่านั้นที่ทำเท่าอายุบูชาพระเจ้าแล้ว ปิดทองพระถวายเนตรก็ได้ พระยืนกอดอก (พระรำพึง) ก็ได้เสร็จแล้วกรวดนำอุทิศส่วนกุศลไปถึงเทวดาอันเสวยอายุนั้น แล้วตั้งความปรารถนาเอาเถิด เสร็จปรารถนาแล้วให้ระลึกถึง คุณเทวดา ที่เสวยอายุและระลึกถึงคุณพระพุทธเจา พระธรรมเจ้า พระสงฆ์เจ้า จงเป็นทีพึ่งแก่ข้าพเจ้าเถิด ขอให้ทุกข์โศกโรคภัยและอุบาทว์จัญไรทั้งหลายแล จงพินาศเถิด อีกนัยหนึ่งให้เอาธูปเทียน ขนมลูกไม้และข้าวตอก ดอกไม้แดง ใบไทรและใบราชพฤกษ์ สิ่งละ 6 บูชาพระถวายเนตร แล้วให้ภาวนาว่า
                อุเทตยญฺจกฺขุมา เอกราชา หริสฺสวณฺโณ ปฐวิปฺปภาโส ฯลฯ
                โมโร จรติ เอสนา
                วันละ 6 จบ ครบ 6 วัน เมื่อทำได้ดังนี้ ความชั่วร้ายก็จะบรรเทาเบาบาง ให้ว่าคาถาสะเดาะเคราะห์ ดังนี้
                ชยะ ชยะ อิติปิโส ภควา  ข้าพเจ้าจะขอไหว้พระอิศวรเป็นเจ้า ซึ่งเสด็จลงมาชุบพระอาทิตย์ราชสีห์
ทั้ง 6 ตัว จึงมาบังเกิดเป็นพระอาทิตย์ผู้มีฤทธิ์ ขี่ราชสีห์ทองท่องเที่ยวไปทั่วทิศาแล้ว ท่านจงเสด็จลงมายังเมืองอุตรกุรุทวีป อมรโคยานทวีป ปุพพวิเทหทวีป และชมพูทวีป แล้วท่านจึงเสด็จลงมาเสวยอายุแห่งข้าพเจ้าได้ 6 ปี
เวียนรอบในราศี เมษ พฤษภ เมถุน กรกฎ สิงห์ กันย์ ตุลย์ พฤศจิก ธนู มังกร กุมภ์ มีน ต้องลัคน์ ต้องจันทร์ ต้องพระเคราะห์ ตัวนอกตัวพระเคราะห์ ตัวใน ต้องพระเคราะห์ตัวใด ๆ ขอให้คุ้มโทษ คุ้มภัย คุ้มเสียดจัญไร ขอให้มีชัยมงคล คุ้มโทษโทสา ปารมีคุณสมฺปนฺโน อิติปิโส ภควา ภควา อรหํ ชยะ ชยะ สมฺมา ขมา ชยะ ชยะ
                ถ้าพระอาทิตย์เสวยอายุ เวียนรอบมาบรรจบ วัน เดือน ปี ที่ให้คุณยิ่งให้คุณเพิ่มขึ้นแล

2.บูชาพระจันทร์

                2.เมื่อพระจันทร์เข้าเสวยอายุ  ท่านให้แต่งเครื่องบูชาพระพุทธรูปห้ามญาติหรือปางห้ามสมุทร ทำฉัตรธงให้เท่าอายุ ธูปเทียน ดอกไม้ เมี่ยงหมากแต่สิ่ง ๆ นั้นให้เท่าอายุ ของผู้นั้น เทียนแต่ละเล่มเอาหนัก 1 บาท แต่ไส้เทียนดอกหนึ่งนั้นเอาไส้ (เส้นด้ายนับ) เท่าอายุ จึงแต่งมะกรูด ส้มป่อย แป้งน้ำมัน ตั้งไว้ตรงหน้าพระพุทธรูปนั้น
แล้วจุดธูปเทียน บูชาพระ ตั้งจิตให้ตรงกราบไหว้ พระเจ้า (พระพุทธรูป) เสร็จแล้วตั้งนโม 3 จบ เสกกระกรูด
ส้มป่อย ด้วยพระคาถาว่า
                อายนฺตุ โภนุโต อิธ ทานสีลา เนกฺขมฺม ปญฺญา สห วิริยขนฺติ สจฺจาธิฏฺฐนา เมตฺตุเปกขา ยุทฺธาย โว คณฺหถ อาวุธนานิ
                ว่า 3 จบ แล้วจึงนมัสการด้วยพระคาถาว่า
                อิติปิโส ภควา ทสปารมี อิติปิโส ภควา ทสอุปปารมี
อิติปิส ภควา ทสปรมตฺถปารมี อิติปิโส ภควา สมตึสปารมี
                ว่า 15 จบ ตามกำลังที่เสวยอายุ จึงเอาน้ำซึ่งแช่มะกรูด ส้มป่อย สรงพระแล้วเอามาอาบคนไข้ สระหัวด้วยมะกรูด ส้มป่อย ที่รองพระไว้นั้น แล้วเอาแป้งหอมทาตัว เอาราชวัติ ฉัตรธง และของเหล่านั้นที่ทำเท่าอายุนั้นบูชา พระเจ้าแล้วปิดทองพระรำพึงก็ได้ หรือนอนก็ได้ เสร็จแล้วกรวดน้ำอุทิศส่วนกุศลไปถึงเทวดาผู้เสวยอายุนั้น แล้วตั้งความปรารถนาเอาเถิด และให้ระลึกถึงคุณเทวดาผู้เสวยอายุ และระลึกถึงคุณพระพุทธเจ้า พระธรรมเจ้า พระสงฆ์เจ้า จงเป็นที่พึ่งของข้าพเจ้าเถิด ขอให้ทุกข์โศกโรคภัยและเสนียดจัญไรทั้งปวงพินาศแล
                อีกนัยหนึ่ง เอาธูปเทียน ดอกไม้ขาว และใบบัว สิ่งละ 15 บูชาพระห้ามพระสมุทรแล้วให้ภาวนาว่าดังนี้
                ยนูทุนฺนิมิตฺตํ อวมงฺคลญฺจ โย จามนาโป สกุณสฺส สทฺโท ปาปคฺคโห ทุสฺสุปินํ อกนฺตํ ฯลฯ
สงฺฆานุภาเวน วินาสเมนฺตุ
                สวดวันละ 15 จบ จนครบ 15 วันก็ได้ ทำดังนี้ ความชั่วร้ายจะบรรเทา ถ้ายังไม่บรรเทา ให้ว่าคาถาสะเดาะเคราะห์ต่อไปดังนี้
                ชยะ ชยะ ชยะ ชยะ  อิติปิโส ภควา  ข้าพเจ้าจะขอไหว้พระอิศวรเป็นเจ้า ซึ่งเสด็จลงมาชุบพระจันทร์ด้วยนาง 15 คน  จึงมาบังเกิดเป็นพระจันทร์ผู้มีฤทธิ์ ขี่ม้าท่องเที่ยวไปทั่วทิศาแล้ว ท่านจงเสด็จลงมายังเมืองอุตรกุรุทวีป อมรโคยานทวีป ปุพพวิเทหทวีป และชมพูทวีป แล้วท่านจึงเสด็จลงมาเสวยอายุแห่งข้าพเจ้าได้ 8 ปี
เวียนรอบในราศี เมษ พฤษภ เมถุน กรกฎ สิงห์ กันย์ ตุลย์ พฤศจิก ธนู มังกร กุมภ์ มีน ต้องลัคน์ ต้องจันทร์ ต้องพระเคราะห์ ตัวนอกตัวพระเคราะห์ ตัวใน ต้องพระเคราะห์ตัวใด ๆ ขอให้คุ้มโทษ คุ้มภัย คุ้มเสียดจัญไร ขอให้มีชัยมงคล คุ้มโทษโทสา ปารมีคุณ สมฺปนฺโน อิติปิโส ภควา ภควา อรหํ ชยะ ชยะ สมฺมา ขมา ชยะ ชยะ
                ถ้าพระจันทร์เสวยอายุ เวียนรอบมาบรรจบ วัน เดือน ปี ที่ให้คุณยิ่งให้คุณเพิ่มขึ้นแล

3.บูชาอังคาร

                เมื่อพระอังคารเข้าเสวยอายุ  ท่านให้แต่งเครื่องบูชาพระพุทธรูปไสยาสน์ ทำฉัตรธงให้เท่าอายุ ธูปเทียน ดอกไม้ เมี่ยงหมากแต่สิ่ง ๆ นั้นให้เท่าอายุ ของผู้นั้น เทียนแต่ละเล่มเอาหนัก 1 บาท แต่ไส้เทียนดอกหนึ่งนั้นเอาไส้ (เส้นด้ายนับ) เท่าอายุ จึงแต่งมะกรูด ส้มป่อย แป้งน้ำมัน ตั้งไว้ตรงหน้าพระพุทธรูปนั้น
แล้วจุดธูปเทียน บูชาพระ ตั้งจิตให้ตรงกราบไหว้ พระเจ้า (พระพุทธรูป) เสร็จแล้วตั้งนโม 3 จบ เสกกระกรูด
ส้มป่อย ด้วยพระคาถาว่า
                อายนฺตุ โภนุโต อิธ ทานสีลา เนกฺขมฺม ปญฺญา สห วิริยขนฺติ
สจฺจาธิฏฺฐนา เมตฺตุเปกขา ยุทฺธาย โว คณฺหถ อาวุธนานิ
                ว่า 3 จบ แล้วจึงนมัสการด้วยพระคาถาว่า
                อิติปิโส ภควา ทสปารมี อิติปิโส ภควา ทสอุปปารมี
อิติปิส ภควา ทสปรมตฺถปารมี อิติปิโส ภควา สมตึสปารมี
                ว่า 8 จบ ตามกำลังพระอังคารซึ่งเสวยอายุ จึงเอาน้ำซึ่งแช่มะกรูด ส้มป่อย สรงพระแล้วเอามาอาบคนไข้ สระหัวด้วยมะกรูด ส้มป่อย ที่รองพระไว้นั้น แล้วเอาแป้งหอมทาตัว เอาราชวัติ ฉัตรธง และของเหล่านั้นที่ทำเท่าอายุนั้นบูชา พระเจ้าแล้วปิดทองพระรำพึงก็ได้ หรือนอนก็ได้ เสร็จแล้วกรวดน้ำอุทิศส่วนกุศลไปถึงเทวดาผู้เสวยอายุนั้น แล้วตั้งความปรารถนาเอาเถิด และให้ระลึกถึงคุณเทวดาผู้เสวยอายุ และระลึกถึงคุณพระพุทธเจ้า พระธรรมเจ้า พระสงฆ์เจ้า จงเป็นที่พึ่งของข้าพเจ้าเถิด ขอให้ทุกข์โศกโรคภัยและเสนียดจัญไรทั้งปวงพินาศแล
                อีกนัยหนึ่ง เอาธูปเทียน ดอกไม้ ชมพู่และใบมะม่วง สิ่งละ 8 บูชาพระไสยาศน์ แล้วให้ภาวนาว่าดังนี้
                ยสุสานุภาวโต ยกฺขา เนว ทสฺเสนฺติ ภึสนํ ฯลฯ
                เอวมาทิคุณูเปตํ ปริตฺตนฺตมฺ ภณาม เห
                สวดวันละ 8 จบ จนครบ 8 วันก็ได้ ทำดังนี้ ความชั่วร้ายจะบรรเทา ถ้ายังไม่บรรเทา ให้ว่าคาถาสะเดาะเคราะห์ต่อไปดังนี้
                ชยะ ชยะ ชยะ ชยะ  อิติปิโส ภควา  ข้าพเจ้าจะขอไหว้พระอิศวรเป็นเจ้า ซึ่งเสด็จลงมาชุบพระอังคารด้วยกระบือ 8 ตัว  จึงมาบังเกิดเป็นพระอังคารผู้มีฤทธิ์ ขี่กระบือท่องเที่ยวไปทั่วทิศาแล้ว ท่านจงเสด็จลงมายังเมืองอุตรกุรุทวีป อมรโคยานทวีป ปุพพวิเทหทวีป และชมพูทวีป แล้วท่านจึงเสด็จลงมาเสวยอายุแห่งข้าพเจ้าได้ 8 ปี
เวียนรอบในราศี เมษ พฤษภ เมถุน กรกฎ สิงห์ กันย์ ตุลย์ พฤศจิก ธนู มังกร กุมภ์ มีน ต้องลัคน์ ต้องจันทร์ ต้องพระเคราะห์ ตัวนอกตัวพระเคราะห์ ตัวใน ต้องพระเคราะห์ตัวใด ๆ ขอให้คุ้มโทษ คุ้มภัย คุ้มเสียดจัญไร ขอให้มีชัยมงคล คุ้มโทษโทสา ปารมีคุณ สมฺปนฺโน อิติปิโส ภควา ภควา อรหํ ชยะ ชยะ สมฺมา ขมา ชยะ ชยะ
                ถ้าพระอังคารเสวยอายุ เวียนรอบมาบรรจบ วัน เดือน ปี ที่ให้คุณยิ่งให้คุณเพิ่มขึ้นแล

4.บูชาพระพุธ

                เมื่อพระพุธเข้าเสวยอายุ  ท่านให้แต่งเครื่องบูชาพระพุทธธูปอุ้มบาตร ธูปเทียน ดอกไม้ เมี่ยงหมากแต่สิ่ง ๆ นั้นให้เท่าอายุ ของผู้นั้น เทียนแต่ละเล่มเอาหนัก 1 บาท แต่ไส้เทียนดอกหนึ่งนั้นเอาไส้ (เส้นด้ายนับ) เท่าอายุ จึงแต่งมะกรูด ส้มป่อย แป้งน้ำมัน ตั้งไว้ตรงหน้าพระพุทธรูปนั้น
แล้วจุดธูปเทียน บูชาพระ ตั้งจิตให้ตรงกราบไหว้ พระเจ้า (พระพุทธรูป) เสร็จแล้วตั้งนโม 3 จบ เสกกระกรูด
ส้มป่อย ด้วยพระคาถาว่า
                อายนฺตุ โภนุโต อิธ ทานสีลา เนกฺขมฺม ปญฺญา สห วิริยขนฺติ
สจฺจาธิฏฺฐนา เมตฺตุเปกขา ยุทฺธาย โว คณฺหถ อาวุธนานิ
                ว่า 3 จบ แล้วจึงนมัสการด้วยพระคาถาว่า
                อิติปิโส ภควา ทสปารมี อิติปิโส ภควา ทสอุปปารมี
อิติปิส ภควา ทสปรมตฺถปารมี อิติปิโส ภควา สมตึสปารมี
                ว่า 17 จบ ตามกำลังเทวดา (พระพุธ) ซึ่งเสวยอายุ จึงเอาน้ำซึ่งแช่มะกรูด ส้มป่อย สรงพระแล้วเอามาอาบคนไข้ สระหัวด้วยมะกรูด ส้มป่อย ที่รองพระไว้นั้น แล้วเอาแป้งหอมทาตัว เอาราชวัติ ฉัตรธง และของเหล่านั้นที่ทำเท่าอายุนั้นบูชา พระเจ้าแล้วปิดทองอุ้มบาตรก็ได้ พระแก่นจันทร์ก็ได้  เสร็จแล้วกรวดน้ำอุทิศส่วนกุศลไปถึงเทวดา(พระพุธ) ผู้เสวยอายุนั้น แล้วตั้งความปรารถนาเอาเถิด และให้ระลึกถึงคุณเทวดาผู้เสวยอายุ และระลึกถึงคุณพระพุทธเจ้า พระธรรมเจ้า พระสงฆ์เจ้า จงเป็นที่พึ่งของข้าพเจ้าเถิด ขอให้ทุกข์โศกโรคภัยและเสนียดจัญไรทั้งปวงพินาศเถิด
                อีกนัยหนึ่ง เอาธูปเทียน ดอกไม้เขียว ใบขนุน สิ่งละ 17 บูชาพระอุ้มบาตร แล้วให้ภาวนาว่าดังนี้
                สพฺพาสีวิสชาตีนํ ทิพฺพมนฺตาคทํ วิย ฯลฯ
                  นโม สตฺตนฺนํ สมุนา สมฺพุทฺธานนฺติ
                สวดวันละ 17 จบ จนครบ 17 วันก็ได้ ทำดังนี้ ความชั่วร้ายจะบรรเทา ถ้ายังไม่บรรเทา ให้ว่าคาถาสะเดาะเคราะห์ต่อไปดังนี้
                ชยะ ชยะ ชยะ ชยะ  อิติปิโส ภควา  ข้าพเจ้าจะขอไหว้พระอิศวรเป็นเจ้า ซึ่งเสด็จลงมาชุบพระพุธ เทวดาด้วย ช้างสาร 17 ตัว  จึงมาบังเกิดเป็นพระพุธผู้มีฤทธิ์ ขี่ช้างทองท่องเที่ยวไปทั่วทิศาแล้ว ท่านจงเสด็จลงมายังเมืองอุตรกุรุทวีป อมรโคยานทวีป ปุพพวิเทหทวีป และชมพูทวีป แล้วท่านจึงเสด็จลงมาเสวยอายุแห่งข้าพเจ้าได้ 17 ปี
เวียนรอบในราศี เมษ พฤษภ เมถุน กรกฎ สิงห์ กันย์ ตุลย์ พฤศจิก ธนู มังกร กุมภ์ มีน ต้องลัคน์ ต้องจันทร์ ต้องพระเคราะห์ ตัวนอกตัวพระเคราะห์ ตัวใน ต้องพระเคราะห์ตัวใด ๆ ขอให้คุ้มโทษ คุ้มภัย คุ้มเสียดจัญไร ขอให้มีชัยมงคล คุ้มโทษโทสา ปารมีคุณ สมฺปนฺโน อิติปิโส ภควา ภควา อรหํ ชยะ ชยะ สมฺมา ขมา ชยะ ชยะ
                ถ้าพระพุธเสวยอายุ เวียนรอบมาบรรจบ วัน เดือน ปี ที่ให้คุณยิ่งให้คุณเพิ่มขึ้นแล

5.บูชาพระเสาร์

เมื่อพระเสาร์เข้าเสวยอายุ  ท่านให้แต่งเครื่องบูชาพระพุทธธูปนาคปรก ทำฉัตรธงให้เท่าอายุ ธูปเทียน ดอกไม้ เมี่ยงหมากแต่สิ่ง ๆ นั้นให้เท่าอายุ ของผู้นั้น เทียนแต่ละเล่มเอาหนัก 1 บาท แต่ไส้เทียนดอกหนึ่งนั้นเอาไส้ (เส้นด้ายนับ) เท่าอายุ จึงแต่งมะกรูด ส้มป่อย แป้งน้ำมัน ตั้งไว้ตรงหน้าพระพุทธรูปนั้น
แล้วจุดธูปเทียน บูชาพระ ตั้งจิตให้ตรงกราบไหว้ พระเจ้า (คือพระพุทธรูปที่ตั้งบูชา) เสร็จแล้วตั้งนโม 3 จบ เสกกระกรูดส้มป่อย ด้วยพระคาถาว่า
                อายนฺตุ โภนุโต อิธ ทานสีลา เนกฺขมฺม ปญฺญา สห วิริยขนฺติ สจฺจาธิฏฺฐนา เมตฺตุเปกขา ยุทฺธาย โว คณฺหถ อาวุธนานิ
                ว่า 3 จบ แล้วจึงนมัสการด้วยพระคาถาว่า
                อิติปิโส ภควา ทสปารมี อิติปิโส ภควา ทสอุปปารมี
อิติปิส ภควา ทสปรมตฺถปารมี อิติปิโส ภควา สมตึสปารมี
                ว่า 10 เที่ยว  ตามกำลังเทวดา (พระเสาร์) ที่เสวยอายุ จึงเอาน้ำซึ่งแช่มะกรูด ส้มป่อย สรงพระแล้วเอามาอาบคนไข้ สระหัวด้วยมะกรูด ส้มป่อย ที่รองพระไว้นั้น แล้วเอาแป้งหอมทาตัว เอาราชวัติ ฉัตรธง และของเหล่านั้นที่ทำเท่าอายุนั้นบูชา พระเจ้าแล้วปิดทองพระนอน  เสร็จแล้วกรวดน้ำอุทิศส่วนกุศลไปให้เทวดา (พระเสาร์) ที่เสวยอายุนั้น แล้วตั้งความปรารถนาเอาเถิด และให้ระลึกถึงคุณเทวดาผู้เสวยอายุ และระลึกถึงคุณพระพุทธเจ้า พระธรรมเจ้า พระสงฆ์เจ้า จงเป็นที่พึ่งของข้าพเจ้าเถิด ขอให้ทุกข์โศกโรคภัยและเสนียดจัญไรทั้งปวงพินาศแล
                อีกนัยหนึ่ง เอาธูปเทียน ดอกไม้ดำ และใบมะตูม สิ่งละ 10 บูชาพระประธาน (พระนาคปรก) แล้วให้ภาวนาว่าดังนี้
                ยโตหํ ภคินิ อริยาย ชาติยา ชาโต ฯลฯ
                 เอเตน สจฺจวชฺเชน โสตฺถิ เต โหตุ สพฺพทา
                สวดวันละ 10 จบ จนครบ 10 วันก็ได้ ทำดังนี้ ความชั่วร้ายจะบรรเทา ถ้ายังไม่บรรเทา ให้ว่าคาถาสะเดาะเคราะห์ต่อไปดังนี้
                ชยะ ชยะ อิติปิโส ภควา  ข้าพเจ้าจะขอไหว้พระอิศวรเป็นเจ้า ซึ่งเสด็จลงมาชุบพระเสาร์ เทวาด้วยหัวผีตายโหงสิบหัว   จึงมาบังเกิดเป็นพระเสาร์ ผู้มีฤทธิ์ ขี่เสือท่องเที่ยวไปทั่วทิศาแล้ว ท่านจงเสด็จลงมายังเมืองอุตรกุรุทวีป อมรโคยานทวีป ปุพพวิเทหทวีป และชมพูทวีป แล้วท่านจึงเสด็จลงมาเสวยอายุแห่งข้าพเจ้าได้ 10 ปี
เวียนรอบในราศี เมษ พฤษภ เมถุน กรกฎ สิงห์ กันย์ ตุลย์ พฤศจิก ธนู มังกร กุมภ์ มีน ต้องลัคน์ ต้องจันทร์ ต้องพระเคราะห์ ตัวนอกตัวพระเคราะห์ ตัวใน ต้องพระเคราะห์ตัวใด ๆ ขอให้คุ้มโทษ คุ้มภัย คุ้มเสียดจัญไร ขอให้มีชัยมงคล คุ้มโทษโทสา ปารมีคุณ สมฺปนฺโน อิติปิโส ภควา ภควา อรหํ ชยะ ชยะ สมฺมา ขมา ชยะ ชยะ
                ถ้าพระเสาร์ เสวยอายุ เวียนรอบมาบรรจบ วัน เดือน ปี ที่ให้คุณยิ่งให้คุณเพิ่มขึ้นแล

6.บูชาพระพฤหัสบดี

                6.เมื่อพระพฤหัสบเข้าเสวยอายุ  ท่านให้แต่งเครื่องบูชาพระพุทธรูปนั่งขัดสมาธิ ทำฉัตรธงให้เท่าอายุ ธูปเทียน ดอกไม้ เมี่ยงหมากแต่สิ่ง ๆ นั้นให้เท่าอายุ ของผู้นั้น เทียนแต่ละเล่มเอาหนัก 1 บาท แต่ไส้เทียนดอกหนึ่งนั้นเอาไส้ (เส้นด้ายนับ) เท่าอายุ จึงแต่งมะกรูด ส้มป่อย แป้งน้ำมัน ตั้งไว้ตรงหน้าพระพุทธรูปนั้น
แล้วจุดธูปเทียน บูชาพระ ตั้งจิตให้ตรงกราบไหว้ พระเจ้า (พระพุทธรูปที่ตั้งบูชา) เสร็จแล้วตั้งนโม 3 จบ เสกกระกรูดส้มป่อย ด้วยพระคาถาว่า
                อายนฺตุ โภนุโต อิธ ทานสีลา เนกฺขมฺม ปญฺญา สห วิริยขนฺติ สจฺจาธิฏฺฐนา เมตฺตุเปกขา ยุทฺธาย              โว คณฺหถ อาวุธนานิ
                ว่า 3 จบ แล้วจึงนมัสการด้วยพระคาถาว่า
                อิติปิโส ภควา ทสปารมี อิติปิโส ภควา ทสอุปปารมี
อิติปิส ภควา ทสปรมตฺถปารมี อิติปิโส ภควา สมตึสปารมี
                ว่า 19 จบ ตามกำลังเทวดา (พระพฤหัส) ที่เสวยอายุ จึงเอาน้ำซึ่งแช่มะกรูด ส้มป่อย สรงพระแล้วเอามาอาบคนไข้ สระหัวด้วยมะกรูด ส้มป่อย ที่รองพระไว้นั้น แล้วเอาแป้งหอมทาตัว เอาราชวัติ ฉัตรธง และของเหล่านั้นที่ทำเท่าอายุนั้นบูชา พระเจ้าแล้วปิดทองพระนั่งสมาธิก็ได้ พระทรงเครื่องก็ได้เสร็แล้ว อุทิศส่วนกุศลไปถึงเทวดาผู้เสวยอายุนั้น แล้วตั้งความปรารถนาเอาเถิด และให้ระลึกถึงคุณเทวดาผู้เสวยอายุ และระลึกถึงคุณพระพุทธเจ้า พระธรรมเจ้า พระสงฆ์เจ้า จงเป็นที่พึ่งของข้าพเจ้าเถิด ขอให้ทุกข์โศกโรคภัยและเสนียดจัญไรทั้งปวงพินาศแล
                อีกนัยหนึ่ง เอาธูปเทียน ดอกไม้สีเมฆ ใบกล้วย สิ่งละ 19 บูชาพระทรงเครื่อง (นั่งขัดสมาธิ) แล้วให้ภาวนาว่าดังนี้
                ปูเรนฺตมฺโพธิสมฺภาเร นิพฺพตฺตํ โมรโยนิยํ ฯลฯ
   พฺรหฺมมนฺตนฺติ อกฺขาตํ ปริตฺ ตนฺตมฺภณาม เห
                สวดวันละ 19 จบ จนครบ 19 วันก็ได้ ทำดังนี้ ความชั่วร้ายจะบรรเทา ถ้ายังไม่บรรเทา ให้ว่าคาถาสะเดาะเคราะห์ต่อไปดังนี้

                ชยะ ชยะ อิติปิโส ภควา  ข้าพเจ้าจะขอไหว้พระอิศวรเป็นเจ้า ซึ่งเสด็จลงมาชุบพรพฤหัสเทวาด้วยพราหมณ์ราชครูสิบเก้าตน จึงมาบังเกิดเป็นพระพฤหัสผู้มีฤทธิ์ ขี่กวาง ท่องเที่ยวไปทั่วทิศาแล้ว ท่านจงเสด็จลงมายังเมืองอุตรกุรุทวีป อมรโคยานทวีป ปุพพวิเทหทวีป และชมพูทวีป แล้วท่านจึงเสด็จลงมาเสวยอายุแห่งข้าพเจ้าได้ 19 ปีเวียนรอบในราศี เมษ พฤษภ เมถุน กรกฎ สิงห์ กันย์ ตุลย์ พฤศจิก ธนู มังกร กุมภ์ มีน ต้องลัคน์ ต้องจันทร์ ต้องพระเคราะห์ ตัวนอกตัวพระเคราะห์ ตัวใน ต้องพระเคราะห์ตัวใด ๆ ขอให้คุ้มโทษ คุ้มภัย คุ้มเสียดจัญไร ขอให้มีชัยมงคล คุ้มโทษโทสา ปารมีคุณ สมฺปนฺโน อิติปิโส ภควา ภควา อรหํ ชยะ ชยะ สมฺมา ขมา ชยะ ชยะ
                ถ้าพระพฤหัสบดี เสวยอายุ เวียนรอบมาบรรจบ วัน เดือน ปี ที่ให้คุณยิ่งให้คุณเพิ่มขึ้นแล

7.บูชาพระราหู

                เมื่อพระราหู เข้าเสวยอายุ  ท่านให้แต่งเครื่องบูชาพระพุทธรูปปางป่าเลไลย์ หรือปางพระมารวิชัย  ทำฉัตรธงให้เท่าอายุ ธูปเทียน ดอกไม้ เมี่ยงหมากแต่สิ่ง ๆ นั้นให้เท่าอายุ ของผู้นั้น เทียนแต่ละเล่มเอาหนัก 1 บาท แต่ไส้เทียนดอกหนึ่งนั้นเอาไส้ (เส้นด้ายนับ) เท่าอายุ จึงแต่งมะกรูด ส้มป่อย แป้งน้ำมัน ตั้งไว้ตรงหน้าพระพุทธรูปนั้นแล้วจุดธูปเทียน บูชาพระ ตั้งจิตให้ตรงกราบไหว้ พระเจ้า (พระพุทธรูป) เสร็จแล้วตั้งนโม 3 จบ เสกกระกรูด
ส้มป่อย ด้วยพระคาถาว่า
                อายนฺตุ โภนุโต อิธ ทานสีลา เนกฺขมฺม ปญฺญา สห วิริยขนฺติ สจฺจาธิฏฺฐนา เมตฺตุเปกขา ยุทฺธาย โว คณฺหถ อาวุธนานิ
                ว่า 3 จบ แล้วจึงนมัสการด้วยพระคาถาว่า
                อิติปิโส ภควา ทสปารมี อิติปิโส ภควา ทสอุปปารมี
อิติปิส ภควา ทสปรมตฺถปารมี อิติปิโส ภควา สมตึสปารมี
                ว่า 12 จบ ตามกำลังพระราหู ที่เสวยอายุ จึงเอาน้ำซึ่งแช่มะกรูด ส้มป่อย สรงพระแล้วเอามาอาบคนไข้ สระหัวด้วยมะกรูด ส้มป่อย ที่รองพระไว้นั้น แล้วเอาแป้งหอมทาตัว เอาราชวัติ ฉัตรธง และของเหล่านั้นที่ทำเท่าอายุนั้นบูชา พระเจ้า(พระพุทธรูปที่ตั้งบูชา) แล้วปิดทองพระป่าเลไลย์ก็ได้ เสร็จแล้วกรวดน้ำอุทิศส่วนกุศลไปถึงเทวดาผู้เสวยอายุนั้น แล้วตั้งความปรารถนาเอาเถิด และให้ระลึกถึงคุณเทวดาผู้เสวยอายุ และระลึกถึงคุณพระพุทธเจ้า พระธรรมเจ้า พระสงฆ์เจ้า จงเป็นที่พึ่งของข้าพเจ้าเถิด ขอให้ทุกข์โศกโรคภัยและเสนียดจัญไรทั้งปวงพินาศแล
                อีกนัยหนึ่ง เอาธูปเทียน ดอกไม้ดำ และใบยอ  สิ่งละ 12 บูชาพระห้ามพระสมุทรแล้วให้ภาวนาว่าดังนี้
                ยสฺสานุสฺสรเณนาปิ อนฺตลิกฺเขปิ ปาณิโน ฯลฯ
  ยกฺขโจราทิสมฺภวาคณนา น จ มุตฺตานํ ปริตฺตนฺตมฺภณาม เห
                สวดวันละ 12 จบ จนครบ 12 วันก็ได้ ทำดังนี้ ความชั่วร้ายจะบรรเทา ถ้ายังไม่บรรเทา ให้ว่าคาถาสะเดาะเคราะห์ต่อไปดังนี้
                ชยะ ชยะ อิติปิโส ภควา  ข้าพเจ้าจะขอไหว้พระอิศวรเป็นเจ้า ซึ่งเสด็จลงมาชุบพระราหู ด้วยหัวผีโขมดสิสองหัว   จึงมาบังเกิดเป็นพระราหูผู้มีฤทธิ์ ขี่ยักษ์ท่องเที่ยวไปทั่วทิศาแล้ว ท่านจงเสด็จลงมายังเมืองอุตรกุรุทวีป อมรโคยานทวีป ปุพพวิเทหทวีป และชมพูทวีป แล้วท่านจึงเสด็จลงมาเสวยอายุแห่งข้าพเจ้าได้ 12 ปี
เวียนรอบในราศี เมษ พฤษภ เมถุน กรกฎ สิงห์ กันย์ ตุลย์ พฤศจิก ธนู มังกร กุมภ์ มีน ต้องลัคน์ ต้องจันทร์ ต้องพระเคราะห์ ตัวนอกตัวพระเคราะห์ ตัวใน ต้องพระเคราะห์ตัวใด ๆ ขอให้คุ้มโทษ คุ้มภัย คุ้มเสียดจัญไร ขอให้มีชัยมงคล คุ้มโทษโทสา ปารมีคุณ สัมปันโน อิติปิโส ภควา ภควา อรหํ ชยะ ชยะ สมฺมา ขมา ชยะ ชยะ
                ถ้าพระราหูเสวยอายุ เวียนรอบมาบรรจบ วัน เดือน ปี ที่ให้คุณยิ่งให้คุณเพิ่มขึ้นแล

8.บูชาพระศุกร์

                เมื่อพระศุกร์ เข้าเสวยอายุ  ท่านให้แต่งเครื่องบูชาพระพุทธรูปรำพึง  ทำฉัตรธงให้เท่าอายุ ธูปเทียน ดอกไม้ เมี่ยงหมากแต่สิ่ง ๆ นั้นให้เท่าอายุ ของผู้นั้น เทียนแต่ละเล่มเอาหนัก 1 บาท แต่ไส้เทียนดอกหนึ่งนั้นเอาไส้ (เส้นด้ายนับ) เท่าอายุ จึงแต่งมะกรูด ส้มป่อย แป้งน้ำมัน ตั้งไว้ตรงหน้าพระพุทธรูปนั้น
แล้วจุดธูปเทียน บูชาพระ ตั้งจิตให้ตรงกราบไหว้ พระเจ้า (พระพุทธรูป) เสร็จแล้วตั้งนโม 3 จบ เสกกระกรูด
ส้มป่อย ด้วยพระคาถาว่า
                อายนฺตุ โภนุโต อิธ ทานสีลา เนกฺขมฺม ปญฺญา สห วิริยขนฺติ
  สจฺจาธิฏฺฐนา เมตฺตุเปกขา ยุทฺธาย โว คณฺหถ อาวุธนานิ
                ว่า 3 จบ แล้วจึงนมัสการด้วยพระคาถาว่า
                อิติปิโส ภควา ทสปารมี อิติปิโส ภควา ทสอุปปารมี
อิติปิส ภควา ทสปรมตฺถปารมี อิติปิโส ภควา สมตึสปารมี
                ว่า 12 จบ ตามกำลังเทวดา (พระศุกร์) ที่เสวยอายุ จึงเอาน้ำซึ่งแช่มะกรูด ส้มป่อย สรงพระแล้วเอามาอาบคนไข้ สระหัวด้วยมะกรูด ส้มป่อย ที่รองพระไว้นั้น แล้วเอาแป้งหอมทาตัว เอาราชวัติ ฉัตรธง และของเหล่านั้นที่ทำเท่าอายุนั้นบูชา พระเจ้า (พระพุทธรูปที่ตั้งบูชา) แล้วปิดทองพระนาคปรกก็ได้ พระป่าเลไลย์ก็ได้  เสร็จแล้วกรวดน้ำอุทิศส่วนกุศลไปถึงเทวดาผู้เสวยอายุนั้น แล้วตั้งความปรารถนาเอาเถิด และให้ระลึกถึงคุณเทวดาผู้เสวยอายุ และระลึกถึงคุณพระพุทธเจ้า พระธรรมเจ้า พระสงฆ์เจ้า จงเป็นที่พึ่งของข้าพเจ้าเถิด ขอให้ทุกข์โศกโรคภัยและเสนียดจัญไรทั้งปวงพินาศแล
                อีกนัยหนึ่ง เอาธูปเทียน ดอกไม้ขาว และใบบัว สิ่งละ 21 บูชาพระรำพึง แล้วให้ภาวนาว่าดังนี้
                อปฺปสนฺเนหิ นาคสฺส สาสเน สาธุ สมฺมเต ฯลฯ
  ยนฺเทเสสิ มหาวีโร ปริตฺตนฺ ตมฺภณาม เห
                สวดวันละ 21 จบ จนครบ 21 วันก็ได้ ทำดังนี้ ความชั่วร้ายจะบรรเทา ถ้ายังไม่บรรเทา ให้ว่าคาถาสะเดาะเคราะห์ต่อไปดังนี้
                ชยะ ชยะ อิติปิโส ภควา  ข้าพเจ้าจะขอไหว้พระอิศวรเป็นเจ้า ซึ่งเสด็จลงมาชุบพระจันพระศุกร์เทวาด้วยโคอุสุภราชยี่สิบเอ็ดตัว จึงมาบังเกิดเป็นพระศุกร์ ผู้มีฤทธิ์ ขี่โคทอง ท่องเที่ยวไปทั่วทิศาแล้ว ท่านจงเสด็จลงมายังเมืองอุตรกุรุทวีป อมรโคยานทวีป ปุพพวิเทหทวีป และชมพูทวีป แล้วท่านจึงเสด็จลงมาเสวยอายุแห่งข้าพเจ้าได้ 21 ปีเวียนรอบในราศี เมษ พฤษภ เมถุน กรกฎ สิงห์ กันย์ ตุลย์ พฤศจิก ธนู มังกร กุมภ์ มีน ต้องลัคน์ ต้องจันทร์ ต้องพระเคราะห์ ตัวนอกตัวพระเคราะห์ ตัวใน ต้องพระเคราะห์ตัวใด ๆ ขอให้คุ้มโทษ คุ้มภัย คุ้มเสียดจัญไร ขอให้มีชัยมงคล คุ้มโทษโทสา ปารมีคุณ สัมปันโน อิติปิโส ภควา ภควา อรหํ ชยะ ชยะ สมฺมา ขมา ชยะ ชยะ
                ถ้าพระศุกร์ เสวยอายุ เวียนรอบมาบรรจบ วัน เดือน ปี ที่ให้คุณยิ่งให้คุณเพิ่มขึ้นแล

9.บูชาพระเกตุ

                เมื่อพระเกตุ เข้าเสวยอายุ  ท่านให้แต่งเครื่องบูชาพระพุทธรูปองค์ใดองค์หนึ่งก็ได้  ทำฉัตรธงให้เท่าอายุ ธูปเทียน ดอกไม้ เมี่ยงหมากแต่สิ่ง ๆ นั้นให้เท่าอายุ ของผู้นั้น เทียนแต่ละเล่มเอาหนัก 1 บาท แต่ไส้เทียนดอกหนึ่งนั้นเอาไส้ (เส้นด้ายนับ) เท่าอายุ จึงแต่งมะกรูด ส้มป่อย แป้งน้ำมัน ตั้งไว้ตรงหน้าพระพุทธรูปนั้น
แล้วจุดธูปเทียน บูชาพระ ตั้งจิตให้ตรงกราบไหว้ พระเจ้า (พระพุทธรูป) เสร็จแล้วตั้งนโม 3 จบ เสกกระกรูด
ส้มป่อย ด้วยพระคาถาว่า
                อายนฺตุ โภนุโต อิธ ทานสีลา เนกฺขมฺม ปญฺญา สห วิริยขนฺติ สจฺจาธิฏฺฐนา เมตฺตุเปกขา ยุทฺธาย โว คณฺหถ อาวุธนานิ
                ว่า 3 จบ แล้วจึงนมัสการด้วยพระคาถาว่า
                อิติปิโส ภควา ทสปารมี อิติปิโส ภควา ทสอุปปารมี
อิติปิส ภควา ทสปรมตฺถปารมี อิติปิโส ภควา สมตึสปารมี
                ว่า 9 เที่ยว  ตามกำลังเทวดา (พระเกตุ) ที่เสวยอายุ จึงเอาน้ำซึ่งแช่มะกรูด ส้มป่อย สรงพระแล้วเอามาอาบคนไข้ สระหัวด้วยมะกรูด ส้มป่อย ที่รองพระไว้นั้น แล้วเอาแป้งหอมทาตัว เอาราชวัติ ฉัตรธง และของเหล่านั้นที่ทำเท่าอายุนั้นบูชา พระเจ้าแล้วปิดทองพระพุทธรูปองค์ใดองค์หนึ่ง (พระเกตุอยู่นอกพระเคราะห์ทั้งแปด)  เสร็จแล้วกรวดน้ำอุทิศส่วนกุศลไปถึงเทวดา (พระเกตุ) ผู้เสวยอายุนั้น แล้วตั้งความปรารถนาเอาเถิด และให้ระลึกถึงคุณเทวดาผู้เสวยอายุ และระลึกถึงคุณพระพุทธเจ้า พระธรรมเจ้า พระสงฆ์เจ้า จงเป็นที่พึ่งของข้าพเจ้าเถิด ขอให้ทุกข์โศกโรคภัยและเสนียดจัญไรทั้งปวงพินาศแล
                อีกนัยหนึ่ง เอาธูปเทียน ดอกไม้สีทอง และใบทอง (หรือใบไม้อื่น ซึ่งมีสีเหลืองก็ได้ ) สิ่งละ 9 บูชาพระพุทธรูปองค์ใดองค์หนึ่ง แล้วให้ภาวนาว่าดังนี้
                กินฺนุ สนฺตรมาโนว ฯลฯ ไปจนจบ
                สวดวันละ 9 จบ จนครบ 15 วันก็ได้ ทำดังนี้ ความชั่วร้ายจะบรรเทา ถ้ายังไม่บรรเทา ให้ว่าคาถาสะเดาะเคราะห์ต่อไปดังนี้
                ชยะ ชยะ อิติปิโส ภควา  ข้าพเจ้าจะขอไหว้พระอิศวรเป็นเจ้า ซึ่งเสด็จลงมาชุบพระเกตุเทวาด้วยนาค 9 ตัว จึงมาบังเกิดเป็นพระเกตุ ผู้มีฤทธิ์ ขี่นาคทอง ท่องเที่ยวไปทั่วทิศาแล้ว ท่านจงเสด็จลงมายังเมืองอุตรกุรุทวีป อมรโคยานทวีป ปุพพวิเทหทวีป และชมพูทวีป แล้วท่านจึงเสด็จลงมาเสวยอายุแห่งข้าพเจ้าได้ 9 ปี
เวียนรอบในราศี เมษ พฤษภ เมถุน กรกฎ สิงห์ กันย์ ตุลย์ พฤศจิก ธนู มังกร กุมภ์ มีน ต้องลัคน์ ต้องจันทร์ ต้องพระเคราะห์ ตัวนอกตัวพระเคราะห์ ตัวใน ต้องพระเคราะห์ตัวใด ๆ ขอให้คุ้มโทษ คุ้มภัย คุ้มเสียดจัญไร ขอให้มีชัยมงคล คุ้มโทษโทสา ปารมีคุณ สัมปันโน อิติปิโส ภควา ภควา อรหํ ชยะ ชยะ สมฺมา ขมา ชยะ ชยะ
                ถ้าพระเกตุเสวยอายุ เวียนรอบมาบรรจบ วัน เดือน ปี ที่ให้คุณยิ่งให้คุณเพิ่มขึ้นแล

                หมายเหตุ คำว่า แล้วท่านจึงเสด็จมาเสวยอายุ แห่งข้าพาเจ้าได้ .....ปี ในคาถาสะเดาะพระเคราะห์ทุก ๆ แห่งถ้าเป็นหมอทำให้แก่ผู้ใดต้องใส่ชื่อผู้นั้นแทน แห่งข้าพเจ้า เป็นแห่งนาย...หรือนาง..... ตามเพศ ถ้าใส่
นามสกุลเขาด้วยก็ยิ่งดี

การบูชาพระพฤหัส


นพเคราะห์ประจำวันพฤหัสบดี
ตำนานพระพฤหัสบดี
โดย : อ.เจียระไน โชคมงคลชัยชนะ 

พระพฤหัสบดี เป็นครูแห่งเทวดาทั้งหลาย (ปุโรหิต) ตามไตรเพทว่าเป็นองค์เดียวกับพระอัคนี เทพแห่งไฟ อีกตำราว่าเป็นฤาษีโอรสพระอังคีรสพรหมบุตร (อังคิรสมุนี) กับนาง สมปฤดี
ตำราพระอิศวรกล่าวว่า พระศิวะเจ้าได้สร้างพระพฤหัสบดีขึ้นมา โดยนำฤษี 19 ตน มาป่นให้ละเอียดเป็นผง ห่อด้วยผ้าสีเหลือง ร่ายพระคาถาศักดิ์สิทธิ์ ห่อผ้านั้นก็กลายเป็นพระพฤหัสบดี เทพบุตรผู้ปรากฎเป็นฤาษี กายสีแสด ทรงกระดานชนวน ลูกประคำ อาภรณ์ประดับด้วยแก้วบุษราคัม ทรงกวางเป็นพาหนะ เป็นเทพแห่งปัญญา เทพแห่งครู วันพฤหัสบดีจึงถือเป็นวันครู (วันไหว้ครูของไทย)
พระพฤหัสบดี มีพระชายาคือ นางมมตา พระโอรสคือ ตาระ ซึ่งภายหลังได้เป็นทหารเอกของพระรามในรามเกียรติ์หรือรามายณะ ชายาของพระพฤหัสบดีอีกองค์หนึ่งคือ นางดารา ซึ่งถูกพระจันทร์ลักพาไปเป็นชายาจนมีบุตรด้วยกันคือ พระพุธ (อ่านได้จากเรื่อง พระจันทร์และพระพุธ)
วิธีบูชาพระพฤหัสบดี ผู้เกิดวันอื่นๆ ก็บูชาเทวดาองค์นี้ได้เช่นกัน
ผู้บูชาพระพฤหัสบดี จะได้รับพรด้านความมีปัญญา ฉลาดหลักแหลม การศึกษาเล่าเรียนจะเป็นไปอย่างราบรื่น
พระพฤหัสบดีจะประทานความมีเกียรติในสังคม การได้รับความไว้วางใจเคารพนับถือจากผู้อื่น
พระประจำวันเกิดของผู้ที่เกิดวันพฤหัสบดีคือ ปางสมาธิ
คาถาบูชาพระพฤหัสบดี
ไหว้แบบไทย สามารถทำตามเคล็ดวิชาการบูชาของไทยโบราณได้
คือ ถ้าบูชาประจำวันปกติใช้ธูป 3 หรือ 5 ดอก
หากบวงสรวง ขอพรในกรณีพิเศษ ฤกษ์ที่ดีที่สุดคือวันพฤหัสบดี ให้ใช้ธูป 19 ดอก (ตามกำลังเทพนพเคราะห์)
บูชาพระพฤหัสบดี ด้วย คาถานารายณ์ตวาดป่าหิมพานต์
ภะ สัม สัม วิ สะ เท ภะ
สวดตามกำลังเทพพระพฤหัสบดี คือ 19 จบ
(บทสวดนี้ได้มาจากบทสรรเสริญพระพุทธคุณ เรียกว่า พระคาถาอิติปิโสแปดทิศ)
บทสวดบูชาพระพฤหัสบดีอิติปิโส ภะคะวา พระพฤหัสบดีจะมัสมิง
จะ พุทธะคุณัง จะ ธัมมะคุณัง จะ สังฆะคุณัง
สัพพะทุกขัง สัพพะภะยัง สัพพะโรคัง วิวัชชะเย
สัพพะลาภัง ภะวันตุเม


บทสวดบูชาพระพุทธรูปปางสมาธิ พระประจำวันพฤหัสบดีปูเรนตัมโพธิสัมภาเร นิพพัตตัง โมระโยนิยัง
เยนะ สังวิหิตารักขัง มหาสัตตัง วะเนจะรา
จิรัสสัง วายะมันตาปิ เนวะ สักขิงสุ คัณหิตุง
พรัหมะมันตันติ อักขาตังปะริตตันตัม ภะณามะ เหฯ
ประวัติย่อพระพุทธรูปปางสมาธิ

ในเช้าของคืนวันที่จะตรัสรู้นั้น พระโพธิสัตว์สิตธัตถะ หลังเสวยข้าวมธุปายาสที่นางสุชาดานำมาถวายแล้ว ก็ได้ทรงอธิษฐานเสี่ยงทายถาดทองคำที่แม่น้ำเนรัญชรา แล้วประทับยับยั้งอยู่ที่นั้นจนตะวันบ่ายคล้อยเสด็จกลับมายังต้นพระศรีมหา โพธิ์ ในระหว่างทาง ได้ทรงรับหญ้าคา 6 กำมือ จากโสตถิยะพราหมณ์ จึงนำมาปูลาด ณ ใต่ต้นไม่ พระศรีมหาโพธิ์แทนบัลลังก์ แล้วขึ้นประทับนั่งผันพระพักตร์ไปทางทิศตะวันออก ผันพระปฤษฏางค์ ให้ลำต้นพระศรีมหาโพธิ์ แล้วจึงทรงอธิษฐานพระทัยว่า จักไม่ลุกจากบัลลังก์นี้ ตามใดที่ยังไม่ได้บรรลุพระสัมโพธิญาณ แม้ว่าเนื้อและเลือดจะเหือดแห้งไปจนเหลือเพียงหนังหุ้มกระดูกก็ตามทีหลังจาก อธิษฐานจิตพระองค์ก็ได้เผชิญกับการทำสงครามกับพญามาราธิราชพร้อมเสนาหมู่ ใหญ่ แต่พระองค์ก็สามารถเอาชนะได้ด้วยพระบารมีต่างๆก่อนที่พระอาทิตย์จะอัสดงคต เล็กน้อย จากนั้นก็ได้เจริญภาวนาจนได้บรรลุพระญาณต่างๆ ไปตามลำดับ คือ
1.ในปฐมยาม ทรงบรรลุบุพเพนิวาสานุสสติญาณ สามารถระลึกชาติในอดีตได้เป็นเหตุให้ทรงยั่งรู้อัตตภาพขันธสังขารต่างที่ ประกอบกันขึ้นและดับไปนับครั้งไม่ถ้วน ทำให้ทรงกำจัดความหลงในขันธ์อันเป็นเหตุรักหรือขังเสียได้โดยสิ้นเชิง
2.ในมัชฌิมยาม ทรงบรรลุจุตูปปาตญาณ หรือ ทิพพจักษุ สามารหยั่งรู้การเกิดการตายตลอดถึงสาเหตุที่ทำให้สรรพสัตว์ต้องเวียนว่ายตาย เกิดในรูปแบบต่างๆ กันออกไปก็ด้วยอำนาจกรรมที่แตกต่างกัน เป็นผลให้ทรงกำจัดความหลง ในคติแห่งขันธ์อันเป็นเหตุสำคัญผิดด้วยประการต่างๆ ได้
3.ในปัจฉิมยาม ทรงบรรลุอาสวักขยญาณ สามารถกำจัดอาสวักกิเลสน้อยใหญ่ทั้งมวลได้สิ้นเชิงด้วยพระปัญญารู้แจ้งความ จริงอันประเสริฐและเข้าใจชัดแจ้งถึงสายโซ่แห่งชีวิตที่เกิดดับ โดยความอาศัยกันและกัน แห่งเหตุปัจจัย หรือปฏิจจสมุทปบาทธรรมทำให้ทรงได้ชีวิตใหม่ บรรลุอนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณ กลายเป็นพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า ผู้มีพระญาณอันหมดจดวิเศษเหนื่อยกว่ามนุษย์ และทวยเทพทั้งมวล
ภายหลังจากตรัสรู้ พระองค์ก็ได้ประทับนั่งเสวยวิมุติสุขและพิจารณาปฏิจจสมุปบาทธรรมตลอด 7 วัน ณ ควงไม้พระศรีมหาโพธิ์ โดยมิได้เสด็จลุกไปไหนด้วยเหตุอัศจรรย์ดังกล่าว ภายหลังจึงมีการสร้างพระพุทธรูปปางสมาธิขึ้นไว้เป็นอนุสติและกลายมาเป็นปาง พระพุทธรูปบูชา สำหรับ ผู้ที่เกิดในวันพฤหัสบดี

การบูชาพระเกตุ


พระเกตุ



สำหรับผู้ที่ไม่ทราบวันเกิดให้บูชาพระเกตุ
พระเกตุเป็นเทพนพเคราะห์ที่มีเลข ๙ เป็นสัญลักษณ์ประจำตัว  และมีศรัทธาในพระพุทธรูปปางสะดุ้งมาร โดยลักษณะเด่นของพระองค์คือ
๙.๑ ท่านเป็นเทพนพเคราะห์องค์เดียวที่ไม่มีวันสถิต  แต่มนุษย์จะถือเอาวันที่มีดาวหางมาเป็นวันของพระองค์  อันเป็นเหตุให้พระองค์เป็นเทพแห่งดาวหางและคอยคุ้มครองผู้คนที่เกิดในช่วงเวลาที่มีดาวหางมา  (ถือกันว่าหางของดาวหางเปรียบเสมือนสัญลักษณ์หรือตัวแทนของพระเกตุ เพราะเดิมทีพระองค์คือร่างกายส่วนหางของพระราหู เพราะพระราหูมีลำตัวท่อนล่างเป็นกายของพญางูใหญ่)
๙.๒ มีกำเนิดมาจากการสังหาร เพราะท่านเกิดจากเจตนารมณ์ของพระนารายณ์ที่ต้องการสังหารพระราหู  แต่กลับกลายเป็นทำให้ท่านได้เกิดขึ้นมาจากท่อนหางของพระราหูที่ได้รับพลังแห่งน้ำอมฤตไป
๙.๓ ท่านเป็นเทพนพเคราะห์ที่มีพลังแห่งปาฏิหาริย์ จึงสามารถคุ้มครองคนได้หมดทุกคนโดยไม่สนใจว่าคนๆนั้นจะเกิดวันอะไร  ซึ่งพระองค์จะคอยรับหน้าที่ในการคุ้มครองผู้คนที่ชะตาโคจรมาตกในภูมิตากลาง (อันไม่มีเทพองค์อื่นคุ้มครอง)
๙.๔ ด้วยพลังแห่งปาฏิหาริย์ที่ยิ่งใหญ่ที่มี ท่านจึงสามารถทำเรื่องที่เป็นไปได้ให้เป็นไปได้ หรือทำเรื่องที่เกิดขึ้นได้ยากให้เกิดขึ้นได้ง่ายๆ ท่านจึงมีฉายาหรือชื่อเล่นว่า “ เทพยดาบังเอิญ ” (เท่ากับ Wonder Angel ของทางตะวันตก)
๙.๕ ด้วยพลังแห่งปาฏิหาริย์อันยิ่งใหญ่ของท่าน ทำให้ท่านมีพลังอันยิ่งใหญ่เหนือกว่าเทพนพเคราะห์อันเป็นดาวเคราะห์ทั้งหลาย หรือพูดง่ายๆก็คือท่านจะด้อยกว่าเพียงแค่พระอาทิตย์เท่านั้น  หากในทางกลับกันท่านก็ไม่มีจุดอ่อนแบบพระอาทิตย์  คือไม่แพ้พระราหูประการหนึ่ง และไม่มีเงื่อนไขการสถิตรักษาในตัวคนอันเกิดขึ้นได้ยากยิ่งอย่างพระอาทิตย์อีกประการหนึ่ง 
โดยกำเนิดพระเกตุเทพนั้นมีเหตุมาจากการที่พระอินทร์และเหล่าเทพต้องคำสาปของฤษีทุรวาสจนหมดสิ้นเรี่ยวแรง  ไม่อาจรบกับพวกอสูรได้  จึงต้องมีการชักนาคดึกดำบรรพ์กวนเกษียรสมุทรเพื่อทำน้ำอมฤตมาให้เหล่าเทพดื่มจะได้ไม่มีวันตาย และแก้คำสาปของฤษีทุรวาสไปพร้อมๆกัน ซึ่งในขณะนั้นเหล่าเทพทั้งหลายต้องฤทธิ์คำสาปของฤษีทุรวาส จนไม่มีแรงพอจะกวนเกษียรสมุทรได้โดยลำพัง  จึงทำอุบายไปตกลงกับเหล่าอสูรว่าหากพวกอสูรมาช่วยการทำพิธีชักนาคดึกดำบรรพ์และกวนเกษียรสมุทรแล้ว  พวกตนจะแบ่งน้ำอมฤตให้  แล้วเหล่าเทพก็ได้ใช้อุบายอันแยบยลเอาเปรียบและตัดกำลังเหล่าอสูรมากมาย  เช่นให้อสูรชักนาคอยู่ข้างหัว  เพราะเมื่อพญานาครู้สึกหงุดหงิดที่ถูกเทพและอสูรดึงหัวดึงหางนานเกินไป ก็จะพ่นพิษออกมาใส่เหล่าอสูรซึ่งอยู่ข้างหัว  ทำให้พวกอสูรต้องพิษพญานาคจนหมดแรงและล้มป่วยไปตามๆกัน  มีเพียงพระราหูเท่านั้นที่มองแผนการแยบยลของเหล่าเทพออก  จึงได้แปลงกายเป็นเทวดาแล้วมาชักนาคอยู่ฝั่งเดียวกับเหล่าเทพ  และเมื่อเหล่าเทพฉวยโอกาสที่เหล่าอสูรกำลังนอนหมดแรงเพราะพิษนาคเข้าไปชิงดื่มน้ำอมฤตก่อน  พระราหูก็ได้เข้าไปร่วมดื่มน้ำอมฤตด้วย  แต่ก็ถูกพระจันทร์กับพระอาทิตย์เทพจับได้ว่ามิใช่เทพโดยแท้จริง  เทพทั้งสองจึงได้ไปฟ้องพระนารายณ์  พระนารายณ์จึงรีบขว้างจักรมาสังหารพระราหู  เพราะไม่ต้องการให้มีอสูรที่เป็นอมตะเกิดขึ้นมาในไตรโลก  แต่ก็สายไปเสียแล้วน้ำอมฤตได้มอบความเป็นอมตะให้แก่พระราหู  จนถึงแม้จักรของพระนารายณ์จะตัดร่างของพระราหูจนขาดออกไปเป็นสองส่วน พระราหูก็ยังไม่ตาย และร่างกายท่อนล่างของพระราหูที่ขาดออกไปก็ได้ถือกำเนิดเป็นเทพบุตรองค์ใหม่ ซึ่งก็คือพระเกตุนั่นเอง
                และนับจากนั้นมาพระราหูก็ผูกใจเจ็บพระจันทร์กับพระอาทิตย์เรื่อยมาที่เป็นต้นเหตุให้ตนมีกายเหลือเพียงครึ่งเดียว  เมื่อพบเจอพระจันทร์หรือพระอาทิตย์ที่ใดก็จะจับอมบ้าง  จับหนีบรักแร้บ้างทำให้เกิดเป็นสุริยคราสและจันทรคราสตราบจนทุกวันนี้ ส่วนพระเกตุซึ่งกำเนิดใหม่มาในโอกาสนั้น ก็ได้เข้าร่วมเป็น ๑ ในเทพนพเคราะห์คอยคุ้มครองผู้คนทั้งหลาย และคอยมอบปาฏิหาริย์อันไม่คาดฝันให้แก่ผู้คนเหล่านั้น
อำนาจของพระเกตุต่อบุคคลหรือสถานที่อันมีฤกษ์แห่งดาวพระเกตุสถิตอยู่
(๑)   บุคคลใดมีเลข ๙ คืออำนาจของพระเกตุอยู่ในตัว จะมีชีวิตที่ลื่นไหลและสุขสบายกว่า
บุคคลอื่นๆ (พูดกันตามภาษาพระก็คือทำบุญมาดี) เพราะไม่ว่าจะทำอะไรหรือประสงค์สิ่งใด แม้ว่าสิ่งที่ปรารถนานั้นจะได้มาอย่างยากลำบากแค่ไหน ผู้ที่มีพลังของพระเกตุก็มักจะได้มาง่ายๆโดยปาฏิหาริย์
(๒) บุคคลใดมีเลข ๙ คืออำนาจของพระเกตุอยู่ในตัว จะเป็นคนพูดเก่ง มีวาจาดี และ
สามารถพูดให้คนอื่นศรัทธาเลื่อมใสในวาจาของตนได้ง่ายๆ
(๓)  บุคคลใดมีเลข ๙ คืออำนาจของพระเกตุอยู่ในตำแหน่งสมอง มักจะมีความคิด
สร้างสรรค์อันหลากหลาย สามารถคิดอะไรที่คนอื่นคิดไม่ได้หรือคิดไม่ถึงได้สบายๆ
(๔)  บุคคลใดมีเลข ๙ คืออำนาจของพระเกตุอยู่ในตำแหน่งหัวใจหรือความรักหรือสมรส
จะสามารถรักกับภูต อมนุษย์ เทพ พรหม หรือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ได้เฉกเช่นผู้ที่มีพลังของพระราหูอยู่ในตำแหน่งดังกล่าว
                จึงกล่าวได้ว่าใครมีพลังของพระเกตุอยู่ในตัวคือผู้ที่ทำบุญมาดีตั้งแต่ชาติก่อน และมีวาสนาในชาตินี้อย่างวิเศษจริงๆ

บทสวดสำหรับผู้ที่เกิดวันพระเกตุ

คติพุทธ - คติพราหมณ์ (สำหรับผู้ที่จำวันเกิดของตนเองไม่ได้แน่นอน)
พระประจำวันเกิด : พระพุทธรูป ปางมารวิชัย
เครื่องประดับมงคลประจำวันเกิด : -
สีมงคลประจำวันเกิด : สีขาว
อักษรมงคลประจำวันเกิด : -
กำลังวัน : ๙

เทวดาประจำวันเกิด : เกิดจากพญานาค ๙ ตัว สร้างขึ้นเป็น พระเกตุ มีกายเป็นสีทองคำ ทรงนาคเป็นพาหนะ วิมานเป็นสีดอกบุษบา คือเหมือนสีเปลวไฟ ประจำอยู่ในทิศท่ามกลาง ฯ


บทสวดบูชาพระ สำหรับผู้ที่เกิด วันพระเกตุ


๐ มะหาการุณิโก นาโถ
ปูเรตตะวา ปาระมี สัพพา
เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ
๐ ชะยันโต โพธิยา มูเล
เอวัง อะหัง วิชะโย โหมิ
อะปะราชิตะปัลลังเก
อะภิเสเก สัพพะพุทธานัง
สุนักขัตตัง สุมังคะลัง
สุขะโณ สุมุหุตโต จะ
ปะทักขิณัง กายะกัมมัง
ปะทักขิณัง มะโนกัมมัง
ปะทักขิณานิ กัตตะวานะ
หิตายะ สัพพะปาณินัง
ปัตโต สัมโพธิมุตตะมัง
โหตุ เม ชะยะมังคะลัง
สักกะยานัง นันทิวัฑฒะโน
ชะยัสสุ ชะยะมังคะเล
สีเส ปะฐะวิโปกขะเร
อัคคัปปัตโต ปะโมทะติ
สุปะภาตัง สุหุฏฐิตัง
สุยิฏฐัง พรัหมะจาริสุ
วาจากัมมัง ปะทักขิณัง
ปะณิธี เต ปะทักขิณา
ละภันตัตเถ ปะทักขิเณ ฯ


การบูชาพระราหู (คนเกิดวันพุธกลางคืน)


นพเคราะห์ประจำวันราหู(พุธกลางคืน)
พระราหู (พระประจำวันพุธกลางคืน)
พระราหู ว่าเป็นโอรสพระพฤหัสบดีกับนางสิงหิกา ตามความนิยมกันว่าพระราหูอมพระอาทิตย์และพระจันทร์ในเวลาอุปราคานั้นมีเรื่องเล่ามาว่า เดิมพระราหูเป็นอสูร แต่เมื่อเวลากวนน้ำอมฤตนั้นได้แปลงรูปเป็นเทวดา พระอาทิตย์กับพระจันทร์ซึ่งนั่งอยู่ด้วยกันได้ท้วงแก่พระนารายณ์ว่า มีอสูรอีก 1 ตนได้กินน้ำอมฤตแล้ว พระนารายณ์จึงตัดเศียรอสูรนั้นเพื่อลงอาญา แต่อสูรนั้นได้น้ำอมฤตแล้ว เพราะฉะนั้นทั้งเศียรทั้งกายก็มิได้ตาย พระนารายณ์จึงตัดนามภาคเศียรว่า ราหู ให้อยู่ทางที่ลับแห่งจันทรโคจร ตั้งนามกายภาคว่า เกตุ ให้อยู่ทางที่แจ้งแห่งจันทรโคจร กับอนุญาตว่าเพื่อแก้แค้น ให้ราหูมีเวลาได้เข้าใกล้พระอาทิตย์ พระจันทร์ และกระทำให้มัวหม่น ร่างกายซูบผอมคลำไป


พระราหู ตามตำรับโหราศาสตร์
โดย "อ.เจียระไน โชคมงคลชัยชนะ"
 
สมัยหนึ่ง พระเสาร์กำเนิดมาเป็นพญานาครักษามหาสมุทร พระอาทิตย์ได้กำเนิดมาเป็นพญาครุฑ รักษาเขาสัตนาปริพันธ์ พระพฤหัสบดีกำเนิดมาเป็นพระอินทร์ มีหน้าที่รักษาเขาพระสุเมรุ
วันหนึ่ง พญาครุฑเกิดอยากกินพญานาค จึงตรงไปไล่จับเพื่อกินเป็นอาหาร พญานาคสู้จนสุดฤทธิ์ แต่แพ้พลังของพญาครุฑ จึงรีบหนีไปพึ่งใบบุญของพระราหู
พญาครุฑมีฤทธิ์น้อย ก็แพ้พระราหู พญาครุฑจึงหนีไปพึ่งพระอินทร์ ระหว่างนั้นพระราหูซึ่งกำลังไล่ล่าพญาครุฑ บังเอิญเหลือบไปเห็นน้ำอมฤต ด้วยความกระหายจึงยกขึ้นดื่ม
ฝ่ายพระอินทร์เห็นพระราหูทำล่วงเกิน ไม่รู้ที่ต่ำที่สูง บันดาลโทสะ จึงขว้างจักรเพชรเข้าใส่ร่างพระราหู ร่างขาดเป็น 2 ท่อน แต่ไม่ตายเพราะได้น้ำอมฤตมาก่อนนั้น
เทวรูปหรือรูปภาพพระราหู มักทำเป็นรูปมนุษย์หน้าดุร้ายเป็นยักษ์ กำลังอมพระจันทร์หรือพระอาทิตย์ มี 2 แขน ถือดาบและโล่หรือทวน
อีกตำนานคือ พระราหูเกิดจากพระศิวะมหาเทพ (พระอิศวร) สร้างขึ้นด้วยการนำเอาหัวกะโหลกของผีโขมดไพรจำนวน 12 หัว มาบดให้ป่น ห่อด้วยผ้าสีดำ แล้วประพรมด้วยน้ำอมฤต ปลุกเสกให้มีชีวิตขึ้นด้วยเวทย์มนต์ หัวผีโขมดป่นในห่อผ้านั้นจึงเกิดเป็นราหูขึ้นมา พระราหูจึงมีกำลังพระเคราะห์เป็น 12 เนื่องด้วยถูกสร้างขึ้นมาจากกระโหลกจำนวน 12 หัวนั่นเอง


พระราหูอมพระอาทิตย์
โดย อ.เจียระไน โชคมงคลชัยชนะ

ประธานชมรมค้นคว้าฮวงจุ้ยและโหราศาสตร์ไทย ระบบดาวกระจาย
ในวิชาดาราศาสตร์ถือว่า โลก เป็นดาวพระเคราะห์ดวงหนึ่งในระบบสุริยะจักรวาล เงามืดของโลกที่ไม่ได้รับแสงสว่างจากดวงอาทิตย์ เรียกว่าพระราหู เช่นเดียวกับดาวเคราะห์ดวงอื่น แต่วิชาโหราศาสตร์โดยเฉพาะอย่างยิ่งภาคพยากรณ์ถือว่า โลก คือ พระราหู เป็นศูนย์กลางของจักรวาลระบบจันทรคติ ดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ ดาวเคราะห์ ดาวฤกษ์ ดาวหาง ต่างเป็นบริวารต้องโคจรรอบโลกอยู่ตลอดเวลา อันเป็นที่มาของความเชื่อในเรื่อง พระราหูเทวบุตร มีฤทธิ์เดชไม่ยิ่งหย่อนกว่าเทวดาองค์ใดในสวรรค์ และตำนานการขโมยดื่มน้ำอมฤตของพวกเทวดา จนถูกจักรของพระนารายณ์กายขาดเป็น 2 ท่อน ล่องลอยอยู่ในชั้นฟ้า ท่อนหนึ่งเรียกว่า พระราหู คอยไล่จับพระอาทิตย์และพระจันทร์กลืนกิน แสดงให้เห็นถึงการค้นพบความลับของธรรมชาติมานานแสนนาน แต่ปกปิดซ่อนไว้ในรูปนิทานปรัมปรา ถ้าไม่ศึกษาค้นคว้าพิจารณาให้ถ่องแท้ ก็จะกลายเป็นความเชื่อที่งมงายไร้เหตุผล และไม่มีทางจะเข้าถึงศาสตร์ชั้นสูงอีกระดับหนึ่ง ที่เรียกว่า ญาณศาสตร์ ซึ่งเชื่อกันว่าถ้าบรรลุชั้นใดชั้นหนึ่ง ก็สามารถแสดงอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ได้ ใครสำเร็จญาณชั้นที่ 8 ย่อมตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้า หรือพระโพธิสัตว์
ดังนั้นก่อนที่จะไปถึงขั้นสำเร็จในระดับญาณศาสตร์ จำเป็นที่จะต้องเรียนรู้และเข้าใจ คุณสมบัติของระบบธาตุในโลก ระบบธาตุบนชั้นบรรยากาศและระบบจักรวาล หรือทฤษฎีการหมุนเวียนไปรอบจุดศูนย์กลาง ซึ่งในทางวิทยาศาสตร์พิสูจน์ให้เห็นว่าเป็นบ่อเกิดของพลังศักดิ์สิทธิ์ของแม่เหล็กไฟฟ้า จนถึงการสร้างระเบิดมหาประลัย จึงต้องเข้าใจในเรื่องพระราหู ให้ถูกต้องตามหลักธรรมชาติเสียก่อน ต่อจากนั้นจึงพยายามเรียนรู้เรื่อง หางพระราหู
แท้จริงแล้วโลกของเราภาคกลางวันได้รับแสงอาทิตย์อันร้อนแรง แผดเผาจนวัตถุธาตุบนพื้นผิวโลกละลายกลายเป็นไอระเหยระเหิดลอยขึ้นไปในอากาศ ดังจะเห็นได้จากละอองไอน้ำลอยฟ่องในหมอกเมฆ ควันไฟ หรือสิ่งที่มองไม่เห็นนานาชนิด ฝุ่นละออง ธาตุของโลกที่ล่องลอยขึ้นไปในชั้นฟ้า มิได้หลุดลอยไปนอกโลก แต่ขึ้นไปสถิตอยู่บนชั้นบรรยากาศสะสมเพิ่มมากขึ้นทุกวัน อันเป็นที่มาของระบบดินน้ำลมไฟในชั้นบรรยากาศ ที่วิชาโหราศาสตร์เรียกว่า นวางค์ หรือ ตรียางค์ หรือความเชื่อในเรื่องเทวดามีวิมานอยู่บนสวรรค์ ดังนี้เป็นต้น การค้นพบความสำคัญของระบบชั้นบรรยากาศธาตุที่หุ้มห่อโลกไว้ คอยปรับสภาพอุณหภูมิบนพื้นผิวโลกให้เหมาะสมสำหรับเกิดสิ่งมีชีวิตขึ้นในโลก สืบพันธุ์กันไปไม่ขาดสายนี่เอง ตำนานชาติเวรของดวงดาวจึงบอกว่า พระราหู ถูกจักรพระนารายณ์ กายขาดเป็น 2 ท่อน แต่ไม่ตายเพราะดื่มน้ำอมฤตของเทวดา คือรากฐานการเกิดสรรพสิ่งในโลกโดยมีเหตุอ้างอิงและปฏิเสธเรื่องพระเจ้าอย่างสิ้นเชิง
กล่าวกันว่าระบบโลกธาตุที่ถูกแสงอาทิตย์เผาไหม้ ลอยขึ้นไปบนชั้นบรรยากาศนั้น ถูกแรงเหวี่ยงของโลกซึ่งหมุนรอบตัวเองและโคจรไปรอบดวงอาทิตย์กดดันควบคุมให้วนเวียน มีลักษณะเป็นเกลียวส่ายไปมาในอากาศ แต่ดวงตาของเรามองไม่เห็น เรียกกันว่า พระเกตุ อยู่ตรงข้ามกับพระราหู เพราะเป็นเรื่องราวของโลกในภาคกลางวัน เช่นเดียวกับธรรมชาติในโลกที่คนเราต้องทำงาน หาอาหารจนค่ำมืดจึงพักผ่อนนอนหลับไปในภาคกลางคืน
หากเข้าใจธรรมชาติของพระเกตุ หรือหางพระราหู ว่าโลกในภาคกลางวันคลื่นพลังแสงและความร้อนของดวงอาทิตย์ สร้างระบบธาตุให้แก่ชั้นบรรยากาศธาตุ เพื่อให้ดวงจันทร์ทำหน้าที่กลั่นกลองผสมธาตุบนชั้นฟ้าในเวลากลางคืน ต่อจากนั้นค่อยส่งแรงดึงดูดร่วมกับโลกแย่งชิงระบบธาตุบนชั้นบรรยากาศป้อนให้แก่โลก ปรุงแต่งแปลงสภาพกลายเป็นธรรมชาติขึ้นในโลก ด้วยเหตุนี้ในภาคกลางวันโลกจำต้องพึ่งพาอาศัยแสงอาทิตย์ ในภาคกลางคืนโลกจำต้องพึ่งพาอาศัยแสงจันทร์ อานุภาพของแสงอาทิตย์แสงจันทร์และระบบธาตุนี่เอง คือรากฐานการกำเนิดสรรพสิ่งขึ้นในโลก นักโหราศาสตร์จึงสรุปกลไกอันซับซ้อนของความสัมพันธ์นี้ว่า

"อาทิตย์เป็นพ่อ จันทร์เป็นแม่ ราหูเป็นลูก"
ดังนั้นตราบใดที่โลกยังเป็นแหล่งกำเนิดของสิ่งมีชีวิตและธรรมชาติ ตราบนั้นโลกยังต้องพึ่งพาอาศัยแสงอาทิตย์ แสงจันทร์ เพื่อปรุงแต่งแปลงสภาพระบบธาตุให้เกิดสิ่งทั้งหลายขึ้นในโลก
ชาวศรีวิชัยจึงสร้างสัญลักษณ์พระราหูอมจันทร์ขึ้นเพื่อแสดงให้เห็นถึงความรู้ ความเข้าใจในจักรวาลทั้งระบบสุริยคติ และระบบจันทรคติอย่างแจ่มแจ้ง สามารถอธิบายให้เห็นถึงการหมุนเวียนเปลี่ยนแปลงของวัฏจักร และวงจรชีวิต ทั้งแสดงให้เห็นว่าเหตุใดพราหมณ์จึงนับถือ ศิวลึงค์ และโยนีของพระแม่อุมาเทวี ก็เพราะว่าเขารู้เรื่องจักรวาลเป็นอย่างดี จึงแปลงสัญลักษณ์ของธรรมชาติเป็นเพศชายหญิงอันเป็นบรรพบุรุษของตนขึ้นกราบไหว้บูชา แต่หลักการอันเร้นลับถูกปกปิดไว้จนสำคัญผิดคิดว่าเป็นปรากฏการณ์ สุริยุปราคา และจันทรุปราคา ซึ่งเป็นคนละเรื่องกัน แม้กระทั่งพระไตรปิฎกที่อ้างว่าผ่านการสังคายนากันมาหลายครั้ง ก็ยังจารึกเรื่องนี้ไว้อย่างไม่ถูกต้อง
ในที่นี้พระราหูอมจันทร์ แท้จริงแล้วเป็นภาพเชิงซ้อนของภาพพระราหูอมพระอาทิตย์กับภาพพระราหูอมพระจันทร์ ทับอยู่ในภาพเดียวกัน เพื่อแสดงให้เห็นว่า โลก คือ พระราหู จำเป็นต้องได้รับแสงจากดวงอาทิตย์ในตอนกลางวัน ได้รับแสงจากดวงจันทร์ในตอนกลางคืน โลกจึงบังเกิดสิ่งที่เรียกว่า ธรรมชาติ
การเรียนรู้ธรรมชาติทำให้เราทราบถึงฤดูกาลและบังเกิดอารยธรรมอันสูงส่งขึ้นในโลก อย่างน้อยชาวนาชาวสวนก็รู้ว่าเมื่อไรจะถึงเวลาไถนาปักดำข้าวกล้า ควรเก็บเกี่ยวเมื่อไร ชาวทะเลทราบว่าเมื่อไรจะเกิดลมมรสุมไม่ควรนำเรือออกไปในทะเล หรือในปัจจุบันนักวิทยาศาสตร์นำวิชาความรู้มาสร้างสรรค์สิ่งมหัศจรรย์ได้อย่างไม่น่าเชื่อ เพราะว่า พระราหู ไม่ใช่ยักษ์มารผีโขมดหรือความชั่วร้ายดังที่เข้าใจกันมา แต่พระราหูเป็นโลกของเรา เป็นดาวเคราะห์เพียงดวงเดียวที่มีสิ่งมีชีวิตอาศัยสืบพันธุ์กันไปไม่มีที่สิ้นสุด สมดังคำกล่าวว่า พระราหู ได้กินน้ำอมฤตจึงไม่ตายเป็นอมตะและมีฤทธิ์จนเทวดาฟ้าดินยำเกรง
-------------พระราหู ตามคติพราหมณ์-ฮินดู ขี่สิงห์เป็นพาหนะ
พระราหู ตามคติพุทธ-ไทย ขี่ครุฑเป็นพาหนะ
พระราหูไปกินพระอาทิตย์ เรียกว่า สุริยุปราคา (สุริยคราส)
พระราหูไปกินพระจันทร์ เรียกว่า จันทรุปราคา (จันทรคราส)
พระราหูเป็นเทพองค์ที่ 8 ของ "นวนพเคราะห์"
วิธีบูชาพระราหู ผู้เกิดวันอื่นๆ ก็บูชาเทวดาองค์นี้ได้เช่นกัน
ผู้บูชาพระราหู (พุธกลางคืน) จะได้รับพร ด้านลาภยศ ความไม่หวั่นไหว ไม่ล้ม ไม่เจ็บ ยืนหยัดต่อสู้ได้
ปัญหาต่างๆแม้ใหญ่เพียงใดก็จะได้รับการขจัดปัดเป่าด้วยฤทธิ์แห่งพระราหูี
พระประจำวันเกิดของผู้ที่เกิดวันพุธกลางคืน คือ ปางปางป่าเลไลย์
คาถาบูชาพระราหู
ไหว้แบบไทย สามารถทำตามเคล็ดวิชาการบูชาของไทยโบราณได้
คือ ถ้าบูชาประจำวันปกติใช้ธูปธรรมดา 3 หรือ 8 ดอก
หากบวงสรวง ขอพรในกรณีพิเศษ ฤกษ์ที่ดีที่สุดคือวันพุธ ให้ใช้ธูป 12 ดอก (ตามกำลังเทพนพเคราะห์)
บูชาพระราหู ด้วย คาถานารายณ์ถอดจักร
คะ พุท ปัน ทู ทัม วะ คะ
สวดตามกำลังเทพพระราหู คือ 12 จบ
(บทสวดนี้ได้มาจากบทสรรเสริญพระพุทธคุณ เรียกว่า พระคาถาอิติปิโสแปดทิศ)
บทสวดบูชาพระราหู
บทสวดบูชาพระราหู แบบที่ 1
อิติปิโส ภะคะวา พระราหูจะมัสมิง
จะ พุทธะคุณัง จะ ธัมมะคุณัง จะ สังฆะคุณัง
สัพพะทุกขัง สัพพะภะยัง สัพพะโรคัง วิวัชชะเย
สัพพะลาภัง ภะวันตุเม
-------------------------------------------------------------
บทสวดบูชาพระราหู แบบที่ 2
โอม เอกะจักขุ นาริเกลา สุริยะจันทระ ประภา
ราหูคาหาสัตตะระตะนะ สัมปันโนมณีโชติ
ระโส ยะถา สุวัณณะ รัชชะตะ สะมิทธา อะหังวันทามิ เมสะทาฯ
-------------------------------------------------------------
บทสวดบูชาพระราหู แบบที่ 3
กุสเสโตมะมะ กุสเสโตโต ลาลามะมะ
โตลาโม โทลาโมมะมะ โทลาโมมะมะ
โทลาโมตัง เหกุติมะมะ เหกุติ
ยัตถะตังมะมะ ตังถะยะ ตะวะตัง
มะมะตัง วะติตัง เสกามะมะ
กาเสกัง กาติยังมะมะ ยะติกา


บทสวดบูชาพระพุทธรูปปางป่าเลไลย์ พระประจำวันพุธกลางคืนกินนุ สันตะระมาโน วะราหุ สุริยัง ปะมุญจะสิ
สังวิคคะรูโป อาคัมมะ กินนุ ภีโต วะ ติฏฐะสีติ
สัตตะธา เม ผะเล มุทธา ชีวันโต นะ สุขัง ละเภ
พุทธะคาถาภิคีโตมหิ โน เจ มุญเจยยะ สุริยันติ
กินนุ สันตะระมาโน วะราหุ จันทัง ปะมุญจะสิ
สังวิคคะรูโป อาคัมมะ กินนุ ภีโต วะ ติฏฐะสีติ
สัตตะธา เม ผะเล มุทธา ชีวันโต นะ สุขัง ละเภ
พุทธคาถาภิคีโตมหิ โน เจ มุญเจยยะ จันทิมันติ
ประวัติย่อพระพุทธรูปปางป่าเลไลย์

ในสมัยหนึ่งพระวินัยธรและพระธรรมกถึกชาวเมืองโกสัมพี ได้ก่อความทะเลาะวิวาทกันขึ้นในโฆสิตารามด้วยเรื่องการยกโทษกันเกี่ยวกับ วินัย จนหมู่ภิกษุตลอดถึงอุบาสก อุบาสิกาเกิดแตกแยกกันขึ้นเป็น 2 ฝ่ายแม้พระพุทธองค์จะทรงเข้าไปไกล่เกลี่ยให้สงฆ์ปรองดองกันเสียแต่ก็ไม่มี ใครเชื่อฟังพระโอวาทนั้น ทำให้พระองค์ทรงเหนื่อยหน่ายความถือรั้นด้วยทิฏฐิมานะของภิกษุเหล่านั้นจึง เสด็จไปยังราวป่าอันเป็นที่อยู่ของช้างชื่อปาริเลยยกะ เพียงพระองค์เดี่ยวโดยไม่อำลาใครๆและได้ประทับอยู่ที่ราวป่านั้นเพียงลำพัง โดยมีช้างปาริเลยยกะคอยปรนนิบัติทำกิจวัตรต่างๆ แต่พระศาสดา ทำให้ชัฏป่าแห่งนั้นได้ชื่อว่า รักชิตวัน ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา
ต่อมา ลิงตัวหนึ่งเห็นช้างทำกิจวัตรต่างๆปรนบัติพระศาสดาเช่นนั้นจึงเกิดความ เลื่อมใสคิดอยากบำรุงพระศาสดาบ้าง ภายหลังวันหนึ่งได้พบรวงผึ้งบนกิ่งไม้จึงหักกิ่งนั้นนำมาถวายพระศาสดาแต่ เห็นพระองค์รับแล้วกลับนิ่งเฉยเสีย จึงใคร่ครวญดูก็ได้เห็นว่ามีตัวอ่อนไต่อยู่บนรัง เลยเขี่ยตัวอ่อนนั้นทิ้งแล้วถวายเสียใหม่ คราวนี้พระพุทธองค์ทรงรับแล้วก็เสวย ทำให้ลิงตัวนั้นปิติยินดียิ่งนัก วิ่งกระโดดไปมาบนกิ่งไม้แต่บังเอิญกิ่งที่ลิงเหยียบและยึดเอาไว้นั้นหักลงมา ตรงตอไม้ปลายแหลมพอดี ทำให้ลิงตัวหนั้นถูกปลายตอเสียบทะลุร่างสิ้นใจตายแล้ว ได้บังเกิดเป็นเทพบุตรบนดาวดึงส์
ช้างปาริเลยยกะได้ปรนนิบัติรับใช้พระพุทธองค์ตลอดไตรมาส โดยมิได้ขาดตกบกพร่องฝ่ายภิกษุชาวเมืองโกสัมพี ภายหลังจากวันที่พะพุทธเจ้าเสด็จหลีกไปนั้น ได้มีพวกอุบาสกอุบาสิกามาเข้าเฝ้าพระศาสดาที่โฆสิตาราม แต่ไม่พบจึงสอบถามจนทราบเรื่องราวและสาเหตุที่พระพุทธองค์เสด็จหนีไป ทำให้ชนทั้งหลายต่างไม่พอใจภิกษุเหล่านั้น จึงพร้อมใจกันงดทำสามีจิกรรม งดถวายอาหาร ทำให้พวกเธอต้องอยู่จำพรรษาในโฆสิตารามด้วยความยากลำบาก จึงหันมาสามัคคีปองดองกันเหมือนเดิม แต่ชาวบ้านก็ยังไม่ยกโทษให้จนกว่าพวกเธอจะทูลขอขมาให้พระพุทธองค์อดโทษเสีย ก่อน
หลังออกพรรษา ตระกูลเศรษฐีคหบดี ในเมืองสาวัตถี มีอนาถบิณฑิกเศรษฐีและนางวิสาขามหาอุบาสิกา เป็นต้น ได้ส่งข่าวไปขอร้องให้พระอานนท์พุทธอุปัฏฐากไปกราบทูลอาราธนาพระพุทธองค์ให้ เสด็จไปพระนครสาวัตถีด้วย
พระอานนท์จึงพาภิกษุต่างถิ่น จำนวน 500 รูปที่เดินทางมาเพื่อประสงค์จะเข้าเฝ้าพระพุทธองค์เช่นกัน ไปเข้าเฝ้าพระพุทธองค์ ณ ราวป่ารักชิตวัน แล้วกราบทูลแจ้งตามความประสคงค์ของเศรษฐีคหบดีชาวพระนครสาวัตถึให้ทรงทราบ พระพุทธเจ้าจึงแสดงธรรมโปรดพระภิกษุที่มาเข้าเฝ้าจนบรรลุเป็นพระอรหันต์ทั้งหมด จากนั้นก็ได้เสด็จไปยังพระนครสาวัตถี
ฝ่ายช้างปาริเลยยกะ ไม่อาจตัดความรักที่มีต่อพระศาสดาได้ เมื่อพระองค์ทรงพาหมู่ภิกษุหลีกไปก็ขาดใจตายไปบังเกิดเป็นเทพบุตรบนดาวดึงส์ ส่วนภิกษุชาวเมืองโกสัมพีทราบข่าวว่าพระศาสดาเสด็จไปประทับอยู่ ณ เชตวัน เมืองสาวัตถีแล้วจึงพากันไปเข้าเฝ้าและกราบทูลขอขมาต่อพระพุทธองค์
ด้วยเหตุที่พระพุทธเจ้าเสด็จไปประทับอยู่จำพรรษาตามลำพังที่ราวป่ารักขิตวัน โดยมีช้างปาริเลยยกะคอยอุปัฏฐากปรนนิบัติบำรุงดังกล่าว ต่อมาจึงได้มีการสร้างพระพุทธรูปปางป่าเลไลยก์ขึ้น และใช้เป็นปางพระพุทธรูปบูชา สำหรับผู้เกิดวันพุทธกลางคืน 

การบูชาพระพุธ


นพเคราะห์ประจำวันพุธ
ตำนานพระพุธ
ตามตำราว่าพระพุธเป็นโอรสพระจันทร์กับนางดารา พระจันทร์หลงรักเทวีนามว่า ดารา ซึ่งเป็นภรรยาของพระพฤหัสบดี พระจันทร์ได้แย่งชิงพระนางดารามาจากพระพฤหัสบดี พระพฤหัสบดีจึงป่าวประกาศทั่วสวรรค์ว่า พระจันทร์ได้กระทำความชั่ว แย่งชิงนางจากผู้อื่น พระพฤหัสบดีขอให้พระจันทร์คืนนางดาราให้ แต่พูดเท่าไหร่ก็ไม่ฟัง พระพฤหัสบดีจึงไปขอร้องพระอินทร์เจ้าแห่งสวรรค์ให้ช่วย พระอินทร์เห็นด้วยว่าพระจันทร์ประพฤติผิด จึงได้ต่อสู้ทำสงครามกันเป็นเรื่องใหญ่โตบนสวรรค์
การต่อสู้ระหว่างพระจันทร์กับพระอินทร์ยืดเยื้อยาวนาน พระจันทร์ได้เปรียบพระอินทร์เพราะมีอสูรเป็นบริวารคอยช่วยเหลือ พระพรหมผู้สร้างโลกซึ่งมองเห็นเหตุการณ์มาโดยตลอดก็เกิดความเบื่อหน่ายจึงเข้าไปยุติ ให้ทั้งสองฝ่ายสงบศึก พระพรหมมหาเทพได้ใช้วาจาตักเตือนพระจันทร์ให้รู้ผิดชอบชั่วดี จนพระจันทร์สำนึกผิด ยอมคืนพระนางดาราให้แก่พระพฤหัสบดี
ระหว่างที่พระจันทร์อยู่กับพระนางดารา ก็ได้ให้กำเนิดเทพบุรุษขึ้นมา ก็คือ พระพุธ นั่นเอง พระพุธจึงเป็นบุตรที่เกิดมาโดยการประพฤติผิดของพระจันทร์
ถ้ากล่าวตามตำราของพระศิวะ ก็มีอยู่ว่า พระศิวะมหาเทพได้นำศีรษะช้างจำนวน 17 เชือก มาบดป่นลงห่อผ้าสีเขียว พรมน้ำเทวมนต์อมฤต เสกด้วยคาถาแห่งพระองค์ ปรากฎเป็นพระพุธขึ้นมา ลักษณะคือบุรุษผู้เรืองฤทธิ์ เรียนรู้ได้ว่องไว มีความฉลาดหลักแหลม มีพละกำลังเหมือนช้าง อิริยาบถสุขุม อ่อนหวาน เชิด มีไหวพริบ มีสง่าราศี เจรจาไพเราะเสนาะโสต
วิธีบูชาพระพุธ ผู้เกิดวันอื่นๆ ก็บูชาเทวดาองค์นี้ได้เช่นกัน
ผู้บูชาพระพุธ พระพุธเป็นเทพเจ้าแห่งการพูดจา การโน้มน้าว คารมคมคาย พูดจาฟังไพเราะรื่นหู มีแต่ความน่าสนใจ
เป็นเทพแห่งความฉลาดรอบรู้ มีปัญญา มีความน่าเชื่อถือ มีความสง่างามเป็นที่หมายปองของผู้อื่น
ผู้บูชาพระพุธก็จะได้รับพรต่างๆ ดังบุคลิกภาพที่กล่าวมา ได้รับปัญญาที่ล้ำเลิศ เกิดโอกาสในการแสวงหาความรู้
ได้พรด้านการติดต่อประสานงาน การเจรจา การต่อรอง การโน้มน้าวจิตใจคน
พระประจำวันเกิดของผู้ที่เกิดวันพุธคือ ปางอุ้มบาตร
คาถาบูชาพระพุธ
ไหว้แบบไทย สามารถทำตามเคล็ดวิชาการบูชาของไทยโบราณได้
คือ ถ้าบูชาประจำวันปกติใช้ธูป 3 หรือ 4 ดอก
หากบวงสรวง ขอพรในกรณีพิเศษ ฤกษ์ที่ดีที่สุดคือวันพุธ ให้ใช้ธูป 17 ดอก (ตามกำลังเทพนพเคราะห์)
บูชาพระพุธ ด้วย คาถานารายณ์เกลื่อนสมุทร
ปิ สัม ระ โล ปุ สัต พุท
สวดตามกำลังเทพพระพุธ คือ 17 จบ
(บทสวดนี้ได้มาจากบทสรรเสริญพระพุทธคุณ เรียกว่า พระคาถาอิติปิโสแปดทิศ)
(หากเกิดวันพุธกลางคืน ให้บูชาพระราหู)
บทสวดบูชาพระพุธ
อิติปิโส ภะคะวา พระพุธจะมัสมิง
จะ พุทธะคุณัง จะ ธัมมะคุณัง จะ สังฆะคุณัง
สัพพะทุกขัง สัพพะภะยัง สัพพะโรคัง วิวัชชะเย
สัพพะลาภัง ภะวันตุเม



บทสวดบูชาพระพุทธรูปปางอุ้มบาตร พระประจำวันพุธสัพพาสี วิสะชาตีนัง ทิพพะมันตาคะทัง วิยะ
ยันนาเสติ วิสัง โฆรัง เสสัญจาปิ ปะริสสะยัง
อาณักเขตตัมหิ สัพพัตถะ สัพพะทา สัพพะปาณินัง
สัพพะโสปิ นิวาเรติ ปะริตตันตัม ภะณามะ เห
ประวัติย่อพระพุทธรูปปางอุ้มบาตร

ภายหลังจากส่งพระอรหัตนสาวกทั้ง 60 องค์ออกไปประกาศเผยแผ่พระศาสนาแล้วพระพุทธองค์ได้เด็จไปยังเมืองราชคฤห์ เพื่อปลดเปลื้องปฏิญญาที่ทรงให้ไว้กับพระเจ้าพิมพิสารตั้งแต่สมัยที่ยังแสวง หาโมกขธรรม เมื่อแสดงธรรมโปรดพระเจ้าพิมพิมพิสารพร้อมข้าราชบริพารให้เกิดความเลื่อมใส ได้แล้ว ก็ได้เสด็จไปประทับที่พระเวฬุวันซึ่งพระเจ้าพิมพิสารสร้างอุทิศถวายให้เป็น วัดแห่งแรกในพระพุทธศาสนา
เมื่อพระเจ้าสุทโธทนะทรงทราบว่าพระโอรสได้ตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้าแล้ว และตอนนี้กำลังประกาศพระศาสนาอยู่ ณ เมืองราชคฤห์ จึงทรงส่งทูตพร้อมบริวารไปทูลนิมนต์ให้พระพุทธองค์เสด็จมายังเมืองกบิลพัส ดุ์ แต่คณะทูตที่ทรงส่งไปถึง 9 ครั้ง ต่างเงียบหายไปหมดในที่สุด ครั้งที่ 10 จึงทรงส่งกาฬุทายีอำมาตย์พร้อมบริวารไปทูลนิมนต์จึงสำเร็จตามประสงค์
ในการเสด็จโปรดพระประยูรญาติครั้งนั้น พระพุทธองค์ได้สรัสมหาเวสสันดรชาดกในท่ามกลางสมาคมพระญาติ เมื่อพระพุทธองค์ทรงแสดงธรรมเทศนาจบแล้ว บรรดาพระญาติทั้งหลาย มีพระเจ้าสุทโธทนะ พระพุทธบิดาเป็นประธาน ต่างเกิดปิติยินดี แล้วกราบทูลลากลับมายังพระราชนิเวสน์ของตนๆ โดยไม่มีใครทูลอาราธนาให้พระพุทธองค์และภิกษุสงฆ์เสวยพระกระยาหารของเช้าวัน รุ่งขึ้นเลยเนื่องจากดำริว่าพระพุทธเจ้าเสด็จมายังเมืองของพระองค์เองแล้ว ถึงเวลาก็คงเสด็จเข้าไปเสวยในพระราชวังเอง
ในวันรุ่งขึ้น พระพุทธองค์จึงพาหมู่ภิกษุเข้าไปบิณฑบาตในเมืองกบิลพัสดุ์จนทำให้เกิดแตก ตื่นกันขึ้นทั่วทั้งพระนคร เมื่อพระเจ้าสุทโธทนะทรงทราบข่าว จึงเสด็จออกไปประทับยืน ณ เบื้องพระพักตร์พระศาสดาและตรัสพ้อว่าเหตุไฉนพระศาสดาจึงทำให้พระองค์ได้รับ ความอับอายเยี่ยงนี้ เพราะวงศ์ของพระองค์เป็นกษตริย์ ไม่เคยมีกษัตริย์พระองค์ใดที่จะต้องเสด็จเที่ยวภิกขาจาร (เพื่อขออาหารคนื่นยังชีพ) เช่นนี้เลย
พระพุทธองค์จึงตรัสชี้แจงว่า พระองค์กำลังทำตามพุทธวงศ์ ซึ่งพระพุทธเจ้าทั้งหลายปวงอันมีพระพุทธทีปังกร เป็นต้น ล้วนสำเร็จการเลี้ยงชีพด้วยการภิกขาจารทั้งนั้น แล้วตรัสพระคาถาว่าบุคคคลไม่ควรประมาท ในบิณฑบาตที่ตนจะพึงลุกรับ
ควรประพฤติธรรมให้สุจริต บุคคลผู้ประพฤติธรรม ย่อมอยู่เป็นสุขทั้งในโลกนี้และโลกหน้า
ในเวลาจบพระคาถา พระเจ้าสุทโธทนะก็ได้สำเร็จเป็นพระโสดาบันในท่ามกลางถนนนั่นเอง และได้ทูลอาราธนาให้พระพุทธองค์พร้อมหมู่ภิกษุเสด็จเข้าไปเสวยภัตตาหารในพระ ราชนิเวสน์
ด้วยพระพุทธจริยาวัตรดังกล่าวจึงได้มีการสร้างพระพุทธรูปปางอุ้มบาตรขึ้นมา เพื่อเป็นอนุสติรำลึกถึงการเสด็จออกโปรดเวไนยสัตว์ในตอนเช้าของพระพุทธองค์ และกลายเป็นพระพุทธรูปประจำวันเกิด สำหรับผู้เกิดวันพุธ(กลางวัน)

การบูชาพระศุกร์


นพเคราะห์ประจำวันศุกร์
พระศุกร์ เทพแห่งความรัก ความสวยงาม พระประจำวันศุกร์
ผู้ดูแลรักษาเขาพระสุเมรุ
ดาวศุกร์ เป็นดาวนพเคราะห์ที่อยู่ใกล้โลกที่สุด เมื่อมองใกล้รุ่ง จะเห็นแสงสว่างจากดาวพระศุกร์สดใสสว่างจ้า เรียกกันว่า ดาวหัวค่ำ ดาวย่ำรุ่ง หรือ ดาวประจำเมือง
ในศาสนาพราหมณ์-ฮินดู กล่าวกันว่า ดาวศุกร์ หรือ พระศุกร์ เป็นเทพฤาษี ได้รับการเชิดชูให้เป็นเทพเจ้าแห่งความรัก ซึ่งดาวศุกร์นี้ก็คือ เทพวีนัส (Venus) นั่นเอง
นอกจากเป็นเทพแห่งความรักแล้ว พระศุกร์ ยังเป็นเทพเจ้าแห่งความงดงาม ความตระการตา ความสว่างสดใส มีหน้าที่หนึ่งของพระศุกร์คือ เป็นผู้ดูแลรักษาเขาพระสุเมรุ
ดาวพระศุกร์ เป็นโอรสแห่ง พระภฤคุปชาบดี (พระภฤคุมุนีพรหมบุตร) กับ นางชยาติ ซึ่งพระศุกร์เป็นครูแห่งพวก แทตย์ มีความเมตตากรุณา เป็นเทพแห่งสันติภาพ ความสงบสุข
พระศุกร์ มีธิดาชื่อ เทวยาณี
พระศุกร์ เป็นอริกับ พระเสาร์
พระศุกร์ เป็นมิตรกับ พระอังคาร
ในตำนานกล่าวไว้ว่า พระศิวะมหาเทพ ได้สร้างพระศุกร์ขึ้นจากโค 21 ตัว โดยพระมหาเทพได้ร่ายเวทมนต์ให้โคป่นละเอียดเป็นผง ประพรมผงนั้นด้วยน้ำอมฤต กำเนิดเป็นเทวบุตรรูปงามนามว่า พระศุกร์ สีกายเลื่อมประภัสสร มุ่นชฎาอย่างฤาษี ถือไม้เท้า มีประคำคล้องคอ (เมล็ดน้ำตาพระศิวะ) ทรงโคอุสุภราชเป็นพาหนะ พระศุกร์มีชายาคือ ศุศุมา มีสุวรรณวิมาน (วิมานเป็นสีทอง)
เนื่องจากพระศุกร์ถูกสร้างขึ้นจากโค 21 ตัว กำลังนพเคราะห์ของดาวศุกร์ก็คือเลข 21
ในตำราว่าไว้ พระศุกร์สามารถชุบชีวิตคนตายให้ฟื้นขึ้นมาได้
รูปปั้น เทวรูปของพระศุกร์ นิยมปั้นเป็นมนุษย์ผู้ชาย ลักษณะยืน มี 2 หรือ 4 กร ถือไม้เท้า แจกัน ลูกประคำ คฑา บางปางอาจทำให้สวยงามอลังการด้วยการยืนบนรถเทียมม้า 8 ตัวหรือ 10 ตัว
พระศุกร์นั้น มีพระเนตร (ดวงตา) บอดหนึ่งข้าง ในตำนานเล่าว่า ท้าวพลี หรือ พลิราช ได้ยกทัพขึ้นไปปราบพระอินทร์และหมู่เทวดา พระอินทร์ตั้งท่าจะรับมือไม่ไหว จึงไปปรึกษากับพระพฤหัสบดีผู้เป็นอาจารย์ เพื่อหาทางรับมือกับทัพของท้าวพลี จากนั้นพระอินทร์จึงนำเหล่าเทวดาไปพบกับพระกัศยปะเทพบิดร ปรึกษากันก็ตกลงว่าจะไปเข้าเฝ้าพระวิษณุมหาเทพ เพื่อให้พระองค์เสด็จมาช่วยเหลือ พระวิษณุมหาเทพ จึงอวตารไปเป็นพระวามนาวตาร หรือ พระวามนะ พระวามะได้ไปขอแผ่นดินกับพลิราช ท้าวพลิราชก็ตกลงว่าจะให้ แต่พระศุกร์ได้ห้ามมิให้พลิราชกระทำการหรือมอบสิ่งใดให้แก่พระวามะ พลิราชก็กล่าวว่าได้รับปากลั่นวาจาไว้แล้วว่าจะยกผืนแผ่นดิน 3 ย่างมอบให้แก่พระวามนาวตาร ยังได้กล่าวอีกว่าพระศุกร์ก็ต้องทำหน้าที่ปุโรหิตอ่านมนตรา จากนั้นพระศุกร์ต้องเทน้ำจากหม้อกลัศเพื่อประกอบพิธีกรรมร่วมกันให้ด้วย พระศุกร์คิดว่า ถ้าทำพิธีกรรมมอบเผ่นดินให้แก่พระวามนาวตาร ตนก็จะเสียของไป พระศุกร์จึงหายตัวไปอยู่ในหม้อกลัศ ใช้เวทมนตร์ทำให้หม้อไม่สามารถเทน้ำออกมาได้ พระวามนาวตารเห็นดังนั้น ก็หยิบเอาหญ้าฟางแหย่ลงไปในหม้อกลัศ ถูกดวงตาพระศุกร์ ทำให้เจ็บปวดทนไม่ไหว สุดท้ายก็ต้องปล่อยให้สามารถเทน้ำออกมาได้ พระเนตรของพระศุกร์จึงบอดข้างหนึ่ง
ในครั้งที่พระจันทร์ไปลักลอบพานางดารา ผู้เป็นชายาของพระพฤหัสบดีมา พระศุกร์ซึ่งไม่พอพระทัยกับพระพฤหัสบดีอยู่แล้ว ก็ไปอยู่ฝ่ายเดียวกับพระจันทร์ เพื่อช่วยกันสู้รบกับพระพฤหัสบดี
วิธีบูชาพระศุกร์ ผู้เกิดวันอื่นๆ ก็บูชาเทวดาองค์นี้ได้เช่นกัน
ผู้บูชาพระศุกร์ จะได้รับพรด้านความโดดเด่นในตัวบุคคลและผลงาน ได้รับการเชิดชูเกียรติจากผู้คน
ตำแหน่งหน้าที่การงานจะได้เปรียบมากกว่าผู้อื่น ได้รับการมอบหมายให้ทำงานที่สำคัญต่อองค์กรหรือประเทศชาติ
พระประจำวันเกิดของผู้ที่เกิดวันศุกร์คือ ปางรำพึง
คาถาบูชาพระศุกร์
ไหว้แบบไทย สามารถทำตามเคล็ดวิชาการบูชาของไทยโบราณได้
คือ ถ้าบูชาประจำวันปกติใช้ธูป 3 หรือ 6 ดอก
หากบวงสรวง ขอพรในกรณีพิเศษ ฤกษ์ที่ดีที่สุดคือวันศุกร์ ให้ใช้ธูป 21 ดอก (ตามกำลังเทพนพเคราะห์)
บูชาพระศุกร์ ด้วย คาถานารายณ์พลิกแผ่นดิน
วา โธ โน อะ มะ มะ วา
สวดตามกำลังเทพพระศุกร์ คือ 21 จบ
(บทสวดนี้ได้มาจากบทสรรเสริญพระพุทธคุณ เรียกว่า พระคาถาอิติปิโสแปดทิศ)
บทสวดบูชาพระศุกร์อิติปิโส ภะคะวา พระศุกร์จะมัสมิง
จะ พุทธะคุณัง จะ ธัมมะคุณัง จะ สังฆะคุณัง
สัพพะทุกขัง สัพพะภะยัง สัพพะโรคัง วิวัชชะเย
สัพพะลาภัง ภะวันตุเม


บทสวดบูชาพระพุทธรูปปางรำพึง พระประจำวันศุกร์อัปปะสันเนหิ นาถัสสะ สาสะเน สาธุสัมมเต
อะมะนุสเสหิ จัณเฑหิ สะทากิพพิ สะการิภิ
ปะริสานัญจะตัสสันนะ มะหิงสายะ จะ คุตติยา
ยันเทเสสิ มะหาวิโร ปะริตตันตัม ภะณามะ เหฯ
ประวัติย่อพระพุทธรูปปางรำพึง

ในสัปดาห์ที่ 7 ภายหลังการตรัสรู้ พระพุทธองค์ได้เสด็จไปประทับนั่งเสวยวิมุตติสุข ที่ต้นเกตุ ุชื่อราชายตนะ ตลอด 7 วัน แล้วเสด็จกลับมาที่ต้นอชปาลนิโครธซึ่งอยู่ด้านทิศตะวันออกของต้นพระศรีมหา โพธิ์ จากนั้นทรงรำพึงถึงธรรมที่พระองค์ตรัสรู้ว่า เป็นธรรมที่ละเอียด ประณีต สุขุม คัมภีรภาพยากที่จะมีใครๆ ตรัสรู้ตามได้ ทำให้น้อมพระทัยไปในการจะไม่ทรง แสดงธรรมแก่สรรพสัตว์ครั้งนั้น ท้าวสหัมบดีพรหม ทราบวารจิตเช่นนั้นของพระพุทธเช้า เลยกล่าวกับทวยเทพว่า คราวนี้โลกคงต้องฉิบหายแน่ จึงเข้าเฝ้าพระพุทธองค์และทูลอาราธนาให้พระองค์แสดงธรรรมโปรดเวไนยสัตว์ด้วย เพื่อบุคคลที่มีกิเลสธุลีในจิตใจน้อยจะได้รู้ธรรมที่พระองค์ได้สรัสรู้บ้าง พระศาสดาเองทรงอาศัยพระทัยอันประกอบด้วยพระมหากรุณา จึงทรงรำพึงถึงธรรมเนียม ที่พระพุทธเจ้าทั้งหลายในอดีตทรงกระทำภายหลังจากการตรัสรู้ ย่อมทรงแสดธรรมโปรดเวไนยสัตว์ ประดิษฐานพระศาสนาให้ตั้งมั่นแล้วจึงเสด็จดับขันธปรินิพพานจึงน้อมพระทัยไป เพื่อการแสดงธรรมสรรพสัตว์จากนั้นทรงพิจารณาอุปนิสัยของสรรพสัตว์ ก็ทรงทราบว่าแตกต่างกันออกไป บางเหล่าก็มีอุปนิสัยประณีต บางเหล่าก็ปานกลาง บางเหล่าก็หยาบ ที่มีอุปนิสัยดี มีกิเลสเบาบาง มีบารมีที่สั่งสมอบรมมาแล้วซึ่งพอที่จะตรัสรู้ธรรมตามพระองค์ได้ก็มี ผู้ที่มีอินทรีย์แก่กล้าก็มีผู้มีอินทรีย์ยังอ่อนก็มี ผู้ที่จะพึงแนะนำสั่งสอนได้โดยง่ายก็มี ผู้ที่จะแนะนำได้โดยยากก็มี ผู้สามารถจะรู้ได้ก็มี เปรียบเหมือนประทุมชาติบางเหล่าที่โผล่พ้นเหนือน้ำพร้อมจะผลิบาน เมื่อได้รับสุรีย์แสงก็มี บางเหล่าก็ยังอยู่เสมอน้ำก็มี บางเหล่ายังจมอยู่ในน้ำก็มีเมื่อพระพุทธองค์ทรงพิจารณาด้วยพระปรีชาญาณ หยั่งทราบเวไนยสัตว์ผู้จะได้รับประโยชน์จากพระธรรมเทศนาแล้วก็ทรงอธิษฐาน พระทัยในอันจะแสดงธรรมสั่งสอนเวไนยสัตว์และตั้งพุทธปณิธานที่จะดำรงพระชนม์ อยู่จนกว่าจะได้ประกาศพระศาสนาให้แพร่หลายและตั้งมั้นเสียก่อนท้าวสหัมบดี พรหมได้ทรงถึงพุทธปณิธานและเห็นว่าทรงรับอาราธนาในการเผยแผ่พระธรรมเพื่อ ประโยชน์เกื้อกูลแก่สพรรพสัตว์แล้ว จึงกลับไปยังพรหมโลกด้วยพุทธจริยาที่ทรงรำพึงถึงธรรมที่จะทรงแสดงโปรดชนนิกร ผู้เป็นเวไนยบุคคลดังกล่าว จึงเป็นเหตุให้มีการสร้างพระพุทธรูปปางรำพึงขึ้น และใช้เป็นปางพระพุทธรูป บูชา สำหรับผู้ที่เกิดวันศุกร์